شرق پرس : پانزده دی ۱۳۷۵؛ حدود ۲۰ سال از تصویب شهر شدن سورک می گذرد. روزهایی که با همه اتفاقات تلخ و شیرین اما برای مردم شهر به انتظار گذشت. انتظار برای داشتن شهری که از لحاظ شهرسازی و امکانات به آن ببالند و افتخار کنند, شهری که از حداقل های استاندارد شهری برخوردار باشد. شهری که مجبور نباشند شاهد کوچ فرزندان مستعد اما سرخورده و ناراضی شان باشند…
آری اینجا سورک است. شهری که بدون تعارف فقط نام یک شهر را آنهم به سنگینی با خود به یدک میکشد.
کسی چه میداند, شاید اگر آن قیچی این رُبان را نمی بُرید و تبدیل به شهر و بعدها شهرستان نمی شدیم و از سویی مورد کم توجهی و محافظه کاری های هوشمندانه ! برخی ها از یک سو و غضب مرکز نشینان از سویی دیگر قرار نمی گرفتیم , شاید اکنون وضع مان بهتر بود.
اکنون پس از ۲۰ سال باید از خود بپرسیم, اگر سورک در کاغذ بازی های سیستم بیمار و ناکارآمد اداری مان, پیشوند ” شهر ” را نداشت چه چیزی را از دست می دادیم؟ و آیا از نمد شهرستان شدن میاندورود (شما بخوانید شهرستان شدن روستاهای اطراف, نه شهر سورک) کلاهی برای مردم شهر مظلوم سورک هم درآمده است؟
آیا از استقرار فرمانداری و ادارات شهرستانی فایده ای به مردم سورک هم رسید و یا اینکه فقط میز و دفتر و دستکی برای مدیریت برخی ها آماده شده است؟
راستی آقایان مستقر در پشت این میزها چه برنامه بلند مدت, میان مدت و کوتاه مدت قابل اجرا, برای توسعه شهرستان میاندورود اللخصوص شهر سورک ارائه کرده اند؟ کدام طرح و ایده مدون برای برون رفت از بن بست موجود و گره گشایی از وضعیت اشتغال, رفاه و ورزش, مبلمان شهری, کشاورزی, زیست محیطی, فرهنگ عمومی و… در سورک و میاندورود طرح ریزی شده است؟
صادقانه بگویم برنامه ها و تصمیم هایی که تا کنون گرفته شد, نقشی در بهبود شهر نداشت که اگر بود مردم شریف و نجیب سورک در هر مجالی لب به انتقاد و گلایه نمی گشودند.
از سویی نمی توان همه مشکلات مدیریت شهری را به سرازیر نشدن بودجه و امکانات دولتی پیوند زد. که در هیچ کجای دنیا دولت تامین کننده تام بودجه شهرداری ها نیست و این شهرداری ها هستند که با تولید پول از منابع مجاز حتی به دولت ها مالیات هم می دهند و در اصل بودجه و امکانات مستمر شهرداری از برنامه ریزی صحیح مسئولان شهری ایجاد می شود. در تائید این موضوع می توان به شهرهای جدیدالتاسیس زیادی چه در استان و چه در سراسر کشور اشاره کرد که “فرمول توسعه شهری” خود را ابتدا کشف کردند و پس از آن با برنامه ریزی در “مدار استعدادهای بومی و منطقه ای”, هر روز به اهداف از پیش طراحی شده خود نزدیک تر می شوند.
و اما در آستانه انتخابات شوراهای شهر ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:
۱- انتخاب شهردار تنها یکی از وظایف شوراهای شهر است. به نظر می آید مهم ترین وظیفه شوراها, تولید فکر, استعدادیابی و مشورت های هوشمندانه به شهردار و مجموعه شهرداری برای شناسایی نقاط قوت و ضعف شهر باشد.
۲- مردم فهیم سورک برای جلوگیری از اتلاف وقت و انرژی و جبران عقب ماندگی های تاریخی این شهر, حساب کاندیدایی که هدفش پیشرفت و اعتلای شهر است, با کاندیدی که می خواهد از نردبان شورای شورک به بام آرزوهای خود در جاهای دیگر برسد را جدا بگذارند.
۳-کاندیدای محترم تحقیق کنند و ببینند وضعیت موجود چیست. چراکه مردم در همه این سالها از شنیدن این جمله که “بودجه محدودی داریم” خسته شده اند و همانطور که گفته شد طرح های خود را برای ایجاد درآمد پایدار شهری ارائه دهند.
۴- همانطور که به استحضار اعضای فعلی شورای شهر رسانده شد, دعوت از نخبه ها و شهروندان سورکی مقیم شهرهای دیگر, جهت بکارگیری از ظرفیت های آنان برای توسعه سورک امری ضروری است. کاری که در بسیاری از نقاط دیگر بصورت مداوم و دوره ای انجام می شود و دست آوردهای فراوانی را بهمراه داشت.
۵- نکته ای که این روزها در فضای انتخاباتی شهر مغفول مانده است, امکان ارتباطات قوی کاندیدا با مسئولان استانی و کشوری و حتی سرمایه گذاران فرامنطقه ای برای جذب اعتبار و پیشبرد طرح های احتمالی است.( البته این شاخصه در تعداد معدودی از کاندیدا رویت می شود)
۶-شایسته است عزیزانی که اعلام حضور کرده اند و برنامه های خود را در معرض رای مردم قرار می دهند, ابتدا ظرفیت نقد را در خود تقویت نمایند و بدانند عرصه شورا محل تضارب آراء و گفتگوهای جدی است.( تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد)
محمد مبرا-سردبیر
