شرق پرس-سرویس فرهنگ و هنر: این روزها هر کی هر طور که می تونه می خواد ارادتشو به شهدای دست بسته غواص نشون بده.
فرهاد عزیزی از مازندران هم با تقدیم این شعر زیبا به شهدای غواص اینگونه ارادتشو به این شهیدان نشان داد.
تو دستاتو بستن به دستای خاک
که برگشتنت مثل رویا بشه
که کارون به ایثار تو شک کنه
یکی مثل من اینجا تنها بشه
به من خیره میشی یه جور عجیب
یه حسی بهم میگه تو دلخوری!
یه جایی درست اونور غصه‌هام
تو تنها داری غصمو می‌خوری
چه‌قدر ناصبورم که برگردی‌و
برات حرف دارم یکم گوش کن
آخه اینجا خیلی چیزها فرق کرد
دیگه اون روزها رو فراموش کن!
تو رفتی‌و حالا میراث‌خوارها
یه جور عجیبی دم از جنگ می‌زنن!
ببین چیزی دیگه مثل قبل نیست!
همه راحت اینجا بهم انگ می‌زنن
چه‌قدر حرف دارم ولی وقت نیست
بهم شک نکن این دم آخری
دارم بغض سی‌ساله‌مو می‌شمارم
بذار فکر کنم که تو هم بهتری!
تو رو روی دست می‌آرن برام
با دستایی که توی خاک ریشه بست
یه روز تنها دستاتو بستن حالا
یه ایران رو تابوت تو می‌شه دست!
من‌و درد این سوگواره‌ی سر به مهر
برام رنج موند و فقط رنج و رنج
همه غصه‌های جهان یک طرف
کنار تو می‌شه صد و هفتاد و پنج
فارس
