هر جریان سیاسی که بخواهد زنان را در مناصب خود به کار گیرد باید این مسئله را مدنظر داشته باشد که بهترین روش دفاع از حضور زنان در جامعه ایرانی و پر رنگ کردن نقش آنان در روند توسعه سپردن امور زنان به خودشان و اعتماد کردن به آنان است

سکینه نوری تیرتاشی

 

شرق پرس-سکینه نوری تیرتاشی: زندگی زنان به عنوان نوعی از بشر همواره دستخوش تغییراتی شده است تغییراتی که کمتر خود او نقشی در آن ایفا کرده است زنان همواره در طول تاریخ به روشهای گوناگون مورد خشونت واقع شده اند و این خشونت ها با بزرگتر شدن جوامع انسانی و تغییر سبک زندگی و بوجود آمدن نقش های اجتماعی انواع مختلفی را شامل شده است.

 

 

در میان انواع خشونت ها در مقابل زندگی زنانه این جنس از بشر خشونت های سیاسی اما نیاز واکاوی و بررسی بیشتری دارد. نوعی از خشونت که با دخالت دادن صوری زنان در این امور جز ضربه زدن و خدشه وارد کردن بر فعالیتهای وی فایده ای را عاید جامعه زنان نکرده است.

 

 

اگر چه فعالیت زنان در عرصه های اجتماعی و سیاسی جامعه ایرانی که عمر زیادی هم از آن نمی گذرد منافی نقش های سنتی آنان نمی شود اما نقش آفرینی آنان به صورت منفردانه در این عرصه ها جز استهلاک بیشتر اهداف جامعه زنان تغییر محسوس و مثبتی را نداشته است.تغییری که بتوان از آن به عنوان تحولی عظیم در این عرصه یاد کرد.

 

 

حضور زنان در جامعه ایرانی باتوجه به وجود قومیتهای مختلف در کشور بسیار متفاوت است و درست زمانی که فضایی برای فعالیت آنان در اجتماع فراهم آمده است آموزشهای لازم برای نحوه ورود و نقش آفرینی بهترشان در جامعه ارائه نشده و زنان اگرچه در ایران درصد زیادی از صندلی های دانشگاهی را از آن خود کرده اند اما هنوز این جهش به صورت انفعالی است و این جمعیت نتوانسته جامعه را با حضور خود در بخش های مختلف همراه سازد و موقعیتهایی را برای نقش آفرینی بهتر در همه زمینه ها به خصوص در زمینه های اجتماعی و کرسی های قدرت کسب کند.

 

 

جامعه زنان هنوز که هنوز است نتوانسته برای رسیدن به اهداف مد نظر خود گامهای موثری را بردارد و هنوز کیفیت فعالیتهای زنان در جامعه در سطح مناسبی قرار ندارد وموانع بسیاری زنان را در بسیاری از عرصه ها محدود می کند و به عقب می کشاند.

 

 

اگرچه جریان های مختلف سیاسی همواره با نزدیک شدن به کارزارهای انتخاباتی خود سعی دارند با مطرح کردن شعارهای مورد پسند جامعه زنان سعی در جذب مشارکت آنان در انتخابات و پر رنگ کردن تاثیر آنان در انتخاب گزینه های مد نظر خود داشته باشند و با مطرح کردن شعارهای متنوع وعده هایی را نیز به زنان می دهند اما با نگاهی اجمالی می توان در یافت که زمان روی کار بودن همان جریان بر فضای اجرایی, تغییرات قابل توجه در سهم دهی به زنان دیده نشده است.

 

 

هر چند در برخی ادوار حضور بانوان در سطوح مدیریتی ملموس تر بود اما با همه وجود این مسئله نتوانست جامعه بهتری را برای زنان ایرانی فراهم آورد, چراکه با مانور این جریان بر حضور زنان فشار اجتماعی روی آنان نیز بیشتر از قبل شد و در مقابل نتوانسته تغییرات محسوسی را برای زندگی بهتر و امن تر آنان و محقق کردن وعده های انتخاباتی در حوزه زنان ایجاد کند.

 

 

مسائل و مشکلات و نیازهای مد نظر جامعه نجیب زنان ایرانی سالهاست که برای برخی افراد دستمایه ای انتخاباتی برای بدست آوردن رای بیشتر شده و این جامعه را به انفعالی محسوس کشانده است. هر جریان سیاسی که بخواهد زنان را در مناصب خود به کار گیرد باید این مسئله را مدنظر داشته باشد که بهترین روش دفاع از حضور زنان در جامعه ایرانی و پر رنگ کردن نقش آنان در روند توسعه سپردن امور زنان به خودشان و اعتماد کردن به آنان است زیرا جامعه ای که به زن به صورت مسئله و مشکل نگاه کند نمی تواند در پیشبرد اهداف متعالی بشر موفق باشد .

 

 

به اعتقاد نگارنده, بهترین راه برای کمک به جامعه زنان می تواند تاسیس نهادی به نام زنان و خانواده در ایران باشد نهادی که رسیدگی به امور این قشر را به خود آنان واگذار کند. قشری که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهد اما به مسائل و خواسته های اجتماعی شان همواره بصورت کارشناسی و ریشه ای نگاه نمی شود و همین خلاء وسیله یی می شود برای شعارهای انتخاباتی و سواستفاده برخی جریان های سیاسی.