نگرش ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی شخصی نسبت به جوانان یک توهین آشکار به کل جامعه و نظام است زیرا دیگر همه اقشار باور دارند که جوان خود یک اصل انکار ناپذیر در شکل گیری و به سرانجام رساندن هر کُنشی در جامعه است...

محمد مبرا : بهره برداری سیاسی از جوانان ممنوع

محمد مبرا – سردبیر: جوانان همواره نقش مهم و ارزنده ای در ساختار جوامع داشته اند و اینکه آنان مسئولین فردای جامعه هستند یک واقعیت است که باید پذیرفته شود.

به دلیل تاریخ‌ساز بودن نقش جوانان و حضور به موقع و موثرشان در لحظات و بزنگاههای حیاتی, بیراه نیست که بگوئیم همواره یکی از ارکان مهم جنبش های سرنوشت ساز ایران بوده اند و آن زمانیکه باید, در عرصه حضور داشته اند.

شکی نیست در این سالها احزاب و جریانات سیاسی جامعه، آنگونه که انتظار بود اجازه‌ی حضور محتوایی به جوانان را نداده اند و این یک ضعف است. اما در سطوح پائین تر ماجرا به گونه ای دیگر بود. استفاده سوء و مقطعی از جوانان برای گرم نگه داشتن ستادهای انتخاباتی معضل مهم جامعه ماست که کمتر به آن پرداخته شد. یعنی بجای برنامه ریزی منسجم و درازمدت, استفاده از تفکر و ایده های جوانان و دادن نقش واقعی به آنان در پیشبرد اهداف سیاسی , اجتماعی , فرهنگی و … که می تواند یک تمرین و مانور برای حضور در ساختن فردای کشور باشد, از این قشر تاثیرگذار تنها برای عبور از کارزارهای انتخاباتی استفاده کرده اند و پس از آن یا ارتباط خود را بطور کامل قطع و یا در برخی موارد برای خالی نبودن عریضه و یا احیاناً انتخابات ۴ سال بعد نقش های غیرکارآمد و تشریفاتی برایشان در نظر گرفته اند که به اعتقاد بنده زیان این دومی به مراتب بیشتر است. چراکه نخستین آفت این سوءاستفاده, تاثیرات مخرب آن در باور پذیری افراد است و در طولانی مدت نیز موجب دلزدگی و سردی جوانان و کنار کشیدن از مسیر سازندگی و خودباوری خواهد بود.

نمونه بارز این رفتار در انتخابات گذشته مجلس شورای اسلامی در شهر و استان ما پررنگ دیده شد و موج جدید آن نیز از هم اکنون در آستانه انتخابات شورای شهر دیده می شود. و مع الاسف در امتداد همان مسیر, برخی نامزدها برنامه ریزی شان را بر محور جوانان پایه ریزی کرده اند اما برای کوتاه مدت و تا شب انتخابات! و فردای انتخابات نیز احتمالا مسیرشان از جوانانی که در موفقیت احتمالی شان نقش پررنگی داشتند جدا خواهد بود.

جای تردید نیست,  فلان آقای سیاسی که برای رسیدن به فلان کرسی, از جوانان اینگونه سوءاستفاده می کند در حقیقت از جیب نظام در راه منافع شخصی و یا حتی حزبی خود هزینه می کند. این افراد خود نیز باور دارند که در صورت کسب موفقیت, نخستین عهدشکنی و گناه خود را مرتکب خواهند شد و آن کنار گذاشتن جوانانی است که در فرآیند موفق شدنشان نقشی کلیدی داشته اند.

 به نظر می آید نگرش ابزاری نسبت به جوانان یک توهین آشکار به کل جامعه و نظام است چراکه همه اقشار به این باور رسیده اند که بدون انگیزه و نیروی جوانی نمی توان بر مشکلات کشور فائق آمد و جوان خود یک اصل انکار ناپذیر در شکل گیری و به سرانجام رساندن هر کُنشی در جامعه است و ایجاد تزلزل در ایمان و انگیزه شان گناه نابخشودنی خواهد بود.

امید است همه ی آنها که روی جوانان برای اهداف شخصی و گروهی حساب ویژه باز کرده اند با نگاهی به گذشته ی تاریخی این کشور  به خود بیایند و جوانان را به معنای واقعی و در عمل نه در کلام و شعار باور کنند که به فرموده مقام معظم رهبری , “حقیقتاً جوانان موتور یک جامعه هستند” حال اگر این موتور درست کار کند به تبع جامعه و کشور درست کار خواهد کرد.

 

 

  • نویسنده : محمد مبرا