شرق پرس: برقراری ارتباط متقابل میان مردم ومسئولان و گشترش همکاری و بسط تفاهم عمومی، آگاهی مردم از عملکرد دستگاه موردنظر، آماده کردن اذهان عمومی در اجرای طرح‌ها، برنامه‌ها و ایجاد محیط مناسب برای رشد فضائل اخلاقی کارکنان در چارچوب ضوابط و معیارهای نظام جمهوری اسلامی ایران از جمله اصلی‌ترین وظایف روابط عمومی‌ها در سازمان‌ها است و نظر به اهمیت آن زیر نظر مستقیم بالاترین مقام دستگاه قرار دارند و باید گفت روابط عمومی دارای ماهیتی رسانه‌ای است و در طبقه‌بندی‌ها، در صف رسانه‌ها قرار می‌گیرد.
همین هم‌پوشانی رفتاری است که دست‌مایه توسعه و ترویج گفتمانی دستگاه‌های مختلف را فراهم می‌آورد، پس اغراق نیست اگر روابط‌عمومی‌ها را قلب تپنده دستگاه‌ها نامیدند.
روابط عمومی‌ها در صورتی می‌توانند در حوزه رسانه موفق عمل کنند که از شیوه‌ها و روش‌های نوین ارتباطی با مهارت‌های ویژه، بیشترین همکاری و همراهی را از رسانه‌های جمعی دریافت کنند.
خیلی‌ها می گویند در۲۰ سال گذشته، روابط‌عمومی در ایران، توانسته کم و بیش به بالادستی‌هایش بفهماند که روابط‌عمومی پوستر چسبان نیست اما به نظر من عمر این مهم در کشور عزیزمان به ۵ یا ۶ سال هم نمی‌رسد، هنوز هم بیشترین انرژی روابط عمومی‌ها به جای انجام کارهای تخصصی، برای تبیین و توسعه این بخش به هدر می‌رود که با نگاه به وضعیت این حوزه در دنیا مشخص است که در کشور نمی‌توان چهره مطلوبی از این حوزه به نمایش گذاشت و تا رسیدن به قله‌های آرمانی هنوز فاصله بسیار است.
متأسفانه در سال‌های گذشته با رواج سیستم ارادت سالاری و دانای کل جلوه دادن برخی از مسئولان که در واقع از نگاه ابزاری به روابط عمومی منشا می‌گرفت، به اشکال و صورت‌های گوناگونی موجب شده بود، روابط عمومی‌ها همچنان بی‌اثر و یا کم‌اثر جلوه کنند که خوشبختانه در دو سال گذشته این مهم در سطح ملی و استانی به میزان محسوسی کمرنگ شده و امیدواریم با از میان رفتن کامل تفسیرهای نادرست از جایگاه و وظیفه روابط عمومی، این حوزه تاثیرگذار در مسیر اصلی خود قرار گیرد.
وجود سوء تعبیر و یا عدم آگاهی و شناخت کافی از وظایف عملیاتی و یا عدم شناخت ازتوانمندی‌های تخصصی روابط عمومی در ابعاد درون و برون سازمانی ازجمله مشکلاتی است که روابط عمومی‌ها در ایران را با موانع جدی و فراوانی روبرو کرده است.
البته از زاویه‌‌ای دیگر می‌توان گفت در برخی از اوقات دست‌اندرکاران روابط عمومی نیز به طور کامل نسبت به مسئولیت‌های حرفه‌ای خود اطلاع و اعتقاد لازم را پیدا نکردند یا تخصص و تجربه لازم را ندارند که نقصان تامل برانگیز و مهمی است.
گلایه‌ای را مطرح کنم که به ندرت از سوی مردم به آن توجه شده است، افکار عمومی زیبایی‌های اطلاع‌رسانی را که ناشی از عملکرد دقیق روابط عمومی‌ها است نمی‌بینند و به جای آن کوچکترین اشتباهات را از ناحیه این کارکنان در دستگاه‌های اجرایی، بوق و کرنا می‌کنند.
به اعتقاد من تا این تفکر اصلاح نشود و رابطه‌ای سالم و بر اساس شناخت میان روابط عمومی‌ها، مدیران و رسانه ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی شکل نگیرد، نمی‌توان امید داشت که این حوزه حیاتی قادر به نشان دادن تمام توانایی‌هایش باشد.
روابط عمومی‌ها با چهره‌ای خندان، مضطرب‌ترین افراد سازمان محسوب می‌شوند که این اضطراب ریشه در مسئولیت ویژه و حساس آنها دارد و این امر به سلامت آنان آسیب می‌زند، پس مشکلی ندارد که اگر آن را در رده‌بندی مشاغل سخت و زیان آور قرار دهیم.
میثم میلادی گرجی-روابط عمومی اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی مازندران
ایسنا
