متاسفانه در کشور ما و برای مسئولان ما، فرهنگ، هنر و هنرمند در اولویت نیستند اگر ارزش واقعی آنها شناخته شود شاهد این اتفاقات در عرصه فرهنگ و هنر نخواهیم بود.
شرق پرس : نگهداری از اموال دولتی و بیت‌المال یکی از وظایف اصلی ما می‌تواند باشد که این موضوع ربطی به بحث خاصی ندارد و باید با احساس مسئولیت و وجدان کاری به نحو احسن از آنها مراقبت کرد و استفاده بهینه‌ای در دوره های مختلف انجام داد.
ساخت فیلمهای فاخر جدا از هر بحث منتقدانه، پر خرج و پردردسر است و همیشه قبل از ساخت آنها به خاطر هزینه‌های گزاف موضع‌گیری‌هایی از طرف برخی افراد را شاهد هستیم.
همچنین بخش تامین و نگهداری لباسهای فیلمهای فاخر به ویژه فیلمهای دینی-ارزشی یکی از مقوله‌های بحث برانگیز سینمای ما است که متاسفانه اکثر اوقات در نگهداری آن تعلل صورت گرفته و به نظر می‌رسد باید بیشتر به آن توجه شود.
ساختن موزه یا مکان مناسبی برای نگهداری آنها، وظیفه اهالی فرهنگ و مسئولان امر در این زمینه است. موزه می‌تواند نگاه‌های متفاوتی از فرهنگ‌ها و کشورهای مختلفی را معطوف جامعه، هنر، خلاقیت و فرهنگ ما کند یا اینکه از بعد اقتصادی نیز می‌توانیم غیر از اینکه هزینه‌های ساخت آنها را بازگرداند، شاهد سود دهی نیز باشیم و یا از فروش آنها در کارهای خیریه شرکت کرد و هر اقدام مثبت دیگری.
در کشورهایی که صاحب صنعت سینما هستند تدابیر خوبی برای نگهداری اموال سینمایی اندیشیده می‌شود. آنها با برگزاری موزه، مراسم فروش و با مزایده گذاشتن، بازدهی‌های بسیار خوبی را به دنبال دارند و یا با نگهداری مناسب در پروژه‌های مختلف استفاده بهینه‌ای را از اموال فیلمهای پر خرج انجام می‌دهند، کاری که در سینمای ما کمتر به آن پرداخته می‌شود.
مستندها و شنیده‌ها حاکی از این است که در کشور ما لباس‌ها و اموال فیلمهای فاخر در حال نابودی است و برای نگهداری آنها دلی سوخته نشده و احساس مسئولیتی وجود ندارد.
این معضل باعث شد نظر ۲ نفر از بازیگران از نسل قدیم و جدید را که در پروژه های فاخر فعالیت داشتند، خواستار شویم تا ببینم چه کسی مسئول چنین اتفاقی است.
رویگری: قدر داشته هایمان را نمی دانیم
رضارویگری بازیگر سینما و تلویزیون گفت:متاسفانه ما قدر داشته هایمان را نمی دانیم در تمام دنیا البسه و مکان های تاریخی که تولید، تهیه و ساخته می شوند را به خوبی نگهداری می کنند اما در سینمای ما برای این چیزها ارزش قائل نیستند.
وی افزود: اگر من یک روز لباس و وسایل نقش “کیان” سریال «مختارنامه» را بخواهم باید از کجا تهیه کنم؟ ساخت این سریال هزینه زیادی داشت اما از البسه و وسایل شخصیت‌های این سریال به خوبی مراقبت نشد. از شهرک غزالی به دلیل استفاده مکرر در فیلم‌ها بالاجبار مراقبت می‌شود اما با حفاظت نکردن از ابزار و لباسهای شخصیت‌های تاریخی، برخی از آنها یا مفقود شدن یا خراب شده است که این مسئله ساده ای نیست و نباید از آن به سادگی گذشت.
بازیگر «مختارنامه» با انتقاد از بی توجهی نسبت به این موضوع اظهار داشت: خارجی‌ها برای کفش شخصیت خاص فیلم‌هایشان ارزش قائلند ولی ما چه می کنیم؟ به طور مثال کفشی که پای بازیگری بود که نقش امیرالمومنین را در سریال امام علی(ع) بازی می کرد چه شد و کجا است؟
این بازیگر با بیان خاطره ای از دوران کودکی و نوجوانی خود گفت: چیزی که حاصل تلاش هنرمند است، ارزش دارد چون سرمایه هنری کشور است. مسئولان باید برای این موضوع اهمیت قائل شوند و از این وسایل و لباسهای تاریخی هنرمندان مراقبت کنند.
نورایی: اولویت مسئولان فرهنگ و هنر نیست
علی‌رام نورایی بازیگر فیلم «استرداد» بیان کرد: متاسفانه شاهد این اتفاقات عجیب و غریب هستیم که از سرمایه‌های خوب فرهنگی-هنری حفاظت نمی‌شود. وقتی این سرمایه‌ها هدر بروند دوباره باید برای تولید آن هزینه‌ای مجدد صرف شود.
وی افزود: باید برای آثار هنری ارزش بیشتری قائل شویم چون اینها در حاشیه قرار گرفته‌اند. متاسفانه در کشور ما و برای مسئولان ما، فرهنگ، هنر و هنرمند در اولویت نیستند اگر ارزش واقعی آنها شناخته شود شاهد این اتفاقات در عرصه فرهنگ و هنر نخواهیم بود.
نورایی در ادامه بیان کرد:برای نگهداری از ابنیه و البسه مربوط به فرهنگ و هنر باید فضای وسیع و خاصی ایجاد کرد که از آن مکان به شدت محافظت شود. این گونه لوکیشن‌ها کالاهای فرهنگی و هنری سرمایه ما هستند.
این بازیگر عنوان کرد: اتفاقاتی از این دست حال بازیگر و هنرمند را بد می‌کند؛ اینکه لباسی که ماهها در آن ایفای نقش کردی و برایش ارزش زیادی قائلی یا مفقود و خراب می‌شود یا بر تن شخص دیگری می‌نشیند. من دوست دارم آن لباس تاریخی را که در آن ایفای نقش کردم را داشته باشم و به آن نگاه کنم اما متاسفانه برای این البسه تاریخی ارزش قائل نمی‌شوند.
وی در پایان گفت: امیدوارم برای بازیگر، نقش و جامه آن، هنرمند طراح لباس و صحنه ارزش بیشتری قائل شوند.
این گزارش را با حدیثی از حضرت علی(ع) به پایان می رسانیم که گویای همه چیز است: امام علی(ع)خطاب به عبدالله بن زمعه(از پیروان و یاران آن حضرت) آن هنگام که از او درخواست کمک می کند،ماهیت بیت المال را برای او روشن می کند. او بیت المال را نه مال شخصی امام می داند و نه مال فردی از هنرمندان. بلکه بیت المال از آن مسلمانان است که در اختیار امام مسلمانان گذاشته می شود تا به عدل به مصرف مسلمانان برسد.
حضرت علی(ع)می گوید: این اموال نه مال من و نه از آن توست، بلکه غنیمتی گردآمده از مسلمانان است که با شمشیرهای خود به دست آورده اند. اگر تو در جهاد همراهشان می بودی سهمی چونان سهم آنان می داشتی وگرنه دسترنج آنان خوراک دیگران نبود.
باشگاه خبرنگاران
https://sharghpress.com/?p=31543
