شرق پرس: به وقت شام مقهور کننده است. گارد مخاطب را هر چقدر هم که بسته باز می‌کند و او را می‌برد به قلب ماجرا در فرودگاه T4 پالمیرا یا همان تدمر. شهری تاریخی که بارها بین داعش و مدافعان حرم دست بدست شد. مثل همین ایلوشین۷۶ نره غول توی فیلم.

ما با یک پدر و پسر خلبان که تنها ایرانی‌های کل ماجرا هستند همراه می‌شویم. و برای اثبات صلابت و سلحشوری ایرانی در برابر تکفیری همین دو شخصیت و همین دو بازیگر کافی‌ست تا حاتمی‌کیا در کنار علاقه‌اش به آسمان و پرواز باز هم استادی‌اش را به رخ بکشد.

دقیقا در لحظه‌هایی از فیلم که از خودت می‌پرسی خب حالا دیگر چه می‌خواهد بشود؟ یک برگ برنده دیگر رو می‌کند و قصه را پیش می‌برد.

در به وقت شام دیگر از تردیدهای همیشگی کارگردان خبری نیست‌. حالا ما دیگر با یک حاتمی‌کیای صریح‌تر از همیشه طرفیم که پدر و پسرهای قهرمان در فیلمش قرار است آینده را شانه به شانه یکدیگر رقم بزنند.

محمدمهدی شیخ‌صراف