شرق پرس-سردبیر: انسانهای زیادی هستند که قرآن در زندگی روزمره آنان نقش پُررنگی دارد. اما شخصیت اصلی داستان ما, قصه اش کمی متفاوت است.
دکتر سیدمهدی احمدی از چهره های سیاسی اجتماعی شناخته شده در مازندران, علی الخصوص در مرکز استان است. وی که سالها سابقه عضویت در شورای شهر ساری را دارد و اکنون بعنوان شهردار نکا به مردم شرق مازندران خدمت می کند در کنار همه فعالیتهای سیاسی و دانشگاهی اش, یکی از قاریان و مدرسان بنام قرآنی است.
آنهایی که از نزدیک می شناسند او را فردی سیّاس و با زکاوت معرفی می کنند, اما بهره گرفتن از خوشفکری ذاتی اش نه تنها در اداره امور, حتی در جهت ترویج فرهنگ قرآنی یکی از کارهای کارستانی است که شاید در کمتر مدیری بتوان این قابلیت را یافت.
شنبه ها بعد از نماز مغرب و عشاء مسجد محمد رسول الله میدان خزر ساری؛ ساعت دلدادگی عاشقانی است که شاید فکر نمی کردند روزی آنقدر جذب قرآن شوند که هیچ برنامه ای نتواند آنرا تحت الشعاع خود قرار دهد. چراکه سالها از این قرار هفتگی می گذرد اما هیچ چیز نتوانسته از انگیزه شرکت کنندگان در این دورهمی عاشقانه بکاهد.
وارد مسجد که می شوی, فضا را خودمانی و محبت آمیز احساس می کنی. افراد از همه قشری در این جمع صمیمی حضور دارند. از کارگر و کارمند تا محصل و دانشجو؛ از پیر مرد و کهنسال تا کودک و خردسال . حتی حضور فردی که معلولیت دارد و کر و لال است نیز تعجبم را برانگیخت اما او نیز دیگر امروز با تشویق های استاد می تواند آیاتی از کلام الله را بخواند.
معلم قرآن این جمع صمیمی چهره شناخته شده ساروی ها, دکتر سیدمهدی احمدی, دکترای فقه و حقوق اسلامی, و دکترای زبان شناسی است. وی سالها عضو هیات علمی دانشگاه و از اساتید بنام دانشگاه های منطقه است.
گفتگویی هر چند مختصر با این معلم قرآن و اخلاق داشته ایم که در ادامه ملاحظه می فرمائید:
- جناب آقای دکتر با توجه به رویکرد قرآنی جنابعالی بعنوان یک مدیر سیاسی و اجتماعی, بفرمائید قرآن و معنویت در زندگی شخصی خودتان تا چه اندازه ای تاثیر داشت؟
– بله. از حافظ پرسیده شد که چگونه به این مقام رسیدی؟ و ایشان در پاسخ فرمودند: ” هر چه دارم همه از دولت قرآن دارم”. بنده نیز هر چه دارم از برکت قرآن است. اعتقاد دارم هر که در کنار قرآن باشد و قرآن بخواند, خوب بفهمد و عمل کند حتماً به کمال خواهد رسید.
- در زندگی شخصی و رفتار اجتماعی جنابعالی قرآن تا چه حد تاثیر گذار بود ؟
– بسیار تاثیر داشت. بعنوان مثال پیش آمده که به دوستانم مبلغی را قرض داده ام. اما در موعد مقرر نتوانستند پرداخت کنند. به یاد این آیه قرآن افتادم که می فرماید: ” إِنْ کَانَ ذُو عُسْرَهٍ فَنَظِرَهٌ إِلَى مَیْسَرَهٍ
یعنی اگر (کسی که از او طلبکار هستید) تنگدست شود به او مهلت دهید تا توانگر گردد”
بنده نیز به استناد این آیه به دوستان بیشتر وقت میدادم .
و یا اینکه کمتر پیش می آید که غیبت کنم. چراکه آیه قرآن می فرماید غیبت نکنید.
و یا در زندگی خصوصی دیگران تجسس نمی کنم چراکه قرآنمی فرماید: وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ…
و در همه امور زندگی سعی دارم از قرآن پیروی کنم.
- دیده شده که در جلسه هفتگی قرآن, نگاه متفاوت تر همراه با تشویق نسبت به کم توان ترها کهنسالان و کودکان دارید. آیا این نوع جلسات مبتکرانه و خلاقانه در ایجاد انگیزه برای گرایش همگانی به قرآن تاثیر دارد؟
-بله . در این جلسه افرادی از ۵ سال تا کهنسالان هم شرکت می کنند و حتی عضو کَر و لال هم داریم. بنابراین باید به گونه ای معلمی کرد که در این ۲ ساعت همه افراد و همه نوع سلیقه ها در این جلسه احساس خستگی نکنند.
لذا برای اینکه جلسه از یکنواختی دربیاید ابتکاراتی داریم. مثلاً با قصه های کوتاه سعی در ایجاد تنوع داریم. گاهی نیز در لابه لای قرائت قرآن, آیات را بصورت عامیانه توضیح می دهم. برخی دوستان هستند که هر هفته حدیث می گویند.گاهی اوقات با مطرح کردن مسائل سیاسی و اجتماعی روز و حتی شوخی با دوستان سعی می کنیم جلسه را طوری پیش ببریم که همه احساس خوبی داشته باشند. از طرفی برای بچه ها نیز هر هفته جوایزی را در نظر می گیریم تا انگیزه و تشویق مناسبی برایشان باشد.
*بعنوان فردی که سالها در دانشگاه تدریس می کنید و با مسائل آموزشی قرآن آشنایی دارید چه پیشنهادی برای مسئولان و مدیران دارید که از ظرفیت قرآن برای تعالی جامعه بهره بیشتری ببرند؟
-طبعاً مسئولان باید رویکرد قرآنی داشته باشند. یعنی یک مسئول به نقش و اهمیت قرآن در زندگی اجتماعی واقف باشد. علی رغم تذکرات رهبر انقلاب در اینباره اما در سطوح پایین تر مدیریتی احساس می شود این رویکرد کمرنگ است. در ادارات و ارگان ها مبالغ هنگفتی صرف هزینه های فرهنگی و دیگر مسائل می شود. اگر رویکرد قرآنی نزد مدیران وجود داشته باشد بخشی از بودجه های اینگونه را در مسیر ترویج فرهنگ قرآنی در جامعه هزینه می کنند که آثار فراوانی را بهمراه خواهد داشت.
- آقای دکتر آیا این مشغله های کاری مدیریتی روی برنامه های قرآنی شما هم تاثیرگذار است؟ و اینکه یک مدیر می تواند علی رغم برنامه های فشرده ای که دارد نگاه ویژه ای به برنامه های اعتقادی و قرآنی خود داشته باشد ؟
– اگر برنامه ریزی درستی وجود داشته باشد برای همه امور می توان وقت گذاشت. یکی از برنامه های مهمی که در طول هفته دارم جلسه قرآن است و این بعبارتی خط قرمز بنده محسوب می شود. و سالهاست که جلسات اینگونه در زندگی ام وجود دارد. بنده که شهردار هستم, اما اعتقاد دارم مدیران حتی در پستهای مهم تری مانند استانداری و وزارت هم می توانند با برنامه ریزی مناسب برای قرآن و سلامت روح وقت بگذارند.
* مطمئناً خاطرات افرادی همچون شما در این مقوله بسیار درس آموز خواهد بود. بعنوان مطلب پایانی یکی از خاطرات جذابی که در زمینه قرآنی دارید بفرمائید.
- بله. در دانشگاه و در درس آشنایی با قرآن به یکی از دانشجویان گفته بودم قرآن بخواند و وی به صراحت در جمع دانشجویان همکلاسی اش گفت نمی خواند. و وقتی تاکید بنده را دید گفت بلد نیستم که قرآن بخوانم. دوباره اصرار کردم حتی اگر شده سوره حمد را که بخشی از نماز است بخواند و باز گفت که نماز نمی خوانم و سوره حمد را هم بلد نیستم!
بنده در پاسخ وی گفتم از این درس نمره ۲۰ خواهی گرفت.
وقتی با تعجب علتش را پرسید به وی گفتم بدلیل اینکه با صداقت حرف زدی و دروغ نگفتی نمره شما در این درس ۲۰ خواهد بود.
پس از پایان کلاس به او گفتم که دوست داری نماز و قرآن را یاد بگیرد که وی نیز تمایل نشان داد. بنده نماز را با جزئیات برایش نوشتم و راهنمایی های لازم را انجام دادم.این ماجرا گذشت و نمره اش را در پایان ترم همانگونه که گفته بودم ۲۰ دادم.
پس از چند ترم این دانشجو بنده را در جایی دیگر دید و گفت من همانی هستم که علی رغم اینکه حتی نمی توانستم نماز هم بخوانم نمره ۲۰ از درس شما گرفتم. ولی بدانید که الان هم نماز می خوانم و هم قرآن.
این یکی از خاطرات خوب بنده در آموزش قرآن بود.
پایان گفتگو
ادامه تصاویر :
