به گزارش شرق پرس (شرق مازندران) شهرستان بهشهر بهدلیل برخورداری از ظرفیتهای تاریخی و طبیعی یکی از شهرستانهای شرقی استان مازندران است که به علت توسعه در بخش گردشگری توجه جدی مسئولان را میطلبد.
اجرای موفقیتآمیز برنامهها و اهداف در هر سازمان، شناسایی نقاط قوت و ضعف، رفع مشکلات و ایجاد خودباوری در کارکنان وابسته به مدیر آن اداره است و همچنین یک مدیر توانمند میتواند نقش سازمان را در جامعه پررنگتر کند.
این در حالی است که اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی بهشهر که یکی از ادارات مهم در عصر حاضر محسوب میشود و با طیف گستردهای از مردم و ادارات در ارتباط است بدون رئیس مانده است که این امر توجه بیشتر مسؤولان دولتی را در این شهرستان میطلبد.
از آنجایی که شهرستان بهشهر بهدلیل برخورداری از چندین جاذبه ثبت شده در آثار ملی و دیگر جاذبههای منحصر به فرد و همچنین بهدلیل گذرگاه عبوری زائران امام رضا(ع) میتواند بهعنوان شهرستان هدف گردشگری در استان باشد و باید مسؤولان مربوطه در شهرستان برای جذب هر چه بیشتر گردشگران به این منطقه و برای توسعه اقتصادی تلاش کنند، حال شاهد این هستیم که صندلی ریاست این اداره در شهرستان بهشهر خالی مانده است و امکان به اغما رفتن مکانهای گردشگری و صنایع دستی این شهرستان بیش از گذشته بیشتر میشود.
چند ماهی از قبول مسئولیت حمید عمرانی رکاوندی بهعنوان سرپرست اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نمیگذشت که به همت برخی عمر مدیریتی ایشان هم بسان دیگر مدیران کوتاه بوده و این وزنه قوی در حوزه گردشگری و باستانشناسی به بخش دیگر در حوزه باستان شناسی هدیه شده است.
سؤال اینجاست تغییرات مدیریتی بر چه اساسی صورت میگیرد؟ آیا مدیران منتخب براساس شایسته سالاری انتخاب می شوند یا براساس زد و بندهای سیاسی؟
اگر براساس شایسته سالاری است آیا این حق شهرستان بهشهر نبوده است که از این وزنه قوی برای پیشبرد اهداف بلند مدت گردشگری و توسعه پایدار استفاده کند؟
اگر هم پای زد و بندهای سیاسی در میان است که زبان قاصر است از این اقدامات که تنها ضررش گریبانگیر مردم شهرستان شده است.
طی حکمی از سوی دلاور بزرگنیا مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران حمید عمرانی رکاوندی تیرماه ۹۵ بهعنوان سرپرست اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بهشهر منصوب شد.
با مراجعه به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان بهشهر متوجه این مهم میشویم که حمید رکاوندی خواهان تغییر و تحول بوده است، این مهم را میتوان از پیگیریهای مصرانه در حوزه گردشگری و تبدیل دفتر نمایندگی میراث به اداره میراث فرهنگی,گردشگری و صنایع دستی با فعالیت چهار پرسنل، تشکیل کارگروه گردشگری و نشست با فعالان در حوزه را درک کرد، اما شهرستان بهشهر ظرفیت پذیرش و پاسداری از چنین وزنههایی را ندارد، در واقع چرا شهرستان بهشهر همیشه باید مظلوم و محروم واقع شود.
بیاید با خودمان صادق باشیم…آیا ما به فکر توسعه شهرستان و خارج شدن از فقر هستیم یا به دنبال مسائل حاشیهای هستیم؟
در چند ماه اخیر تمامی رسانهها و نشریات از شهرستان بهشهر بهعنوان برترینها در بیکاری، طلاق و… یاد شده است اما نکته جالب اینجاست که هرگاه سخن از گردشگری میشود شیپور فساد و ناهنجاریهای اجتماعی را در دست میگیریم.
بیایید خودمان را فریب ندهیم و با حفظ چنین وزنههایی از میراث شهرستان حفاظت کنیم و برای همیشه فقر را ریشهکن کنیم.
حال با این تفاسیر گویا دولت که رونق گردشگری ایران را از برنامههای انتخاباتی خود عنوان کرده بود شهرستان بهشهر با این همه ظرفیت گردشگری را به فراموشی سپرده و کوچکترین تلاشی برای حل بلاتکلیفی این دستگاه دولتی نمیکند.
فارس