در فضای غبارآلود دو قطبی کردن جامعه، این مردم هستند که ضرر خواهند کرد، زیرا منافع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنها دستخوش بازی های کودکانه سیاسی قرار می گیرد و ذهن جامعه را از مسائل و مطالبات اصلی خارج می کند.
شرق پرس-سرویس سیاسی: هنگامی که به حوادث سال ۸۸ رجوع می کنید، شاید بتوان یکی از اصلی ترین دلایل رخ دادن آن اتفاقات را ایجاد پدیده ای به نام دو قطبی کردن جامعه و انتخابات دانست.
در پروژه «قطبی سازی»، دو قطب مخالف به گونه ای افراطی رو در روی هم قرار می گیرند و چنان فضای سیاسی کشور را تحت الشعاع خود قرار می دهند که جز صدای این دو قطب، صدای دیگری شنیده نمی شود.
هدف از ایجاد دو قطبی سازی های سیاسی نیز خلق فضاهایی احساسی و ایجاد خلأ عقلانی به ویژه در هنگامه ای است که مردم خود را برای یک انتخابات که سرنوشت کشور را برای چندین سال مشخص می کند، آماده می کنند.
در دو قطبی سازی های سیاسی دو سر طیف یا دو سر قطب های سیاسی، تا می توانند جامعه را به طرفداری از خود و مخالفت با قطب رقیب تشویق می کنند، به گونه ای که مردم احساس می کنند، باید بناچار خود را در اردوگاه یکی از این دو قطب تعریف کنند. در این میان، حرف حساب، حرف منطقی و یا عقلایی شنیده نمی شود و در سر و صدای قطب های سیاسی آنکه به عقل و منطق دعوت می کند به سازشکاری و بی عملی متهم می شود.
در همین حال، هر چه به انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی نزدیک می شویم، گویی عده ای همچنان بقای خود را در دو قطبی کردن جامعه و انتخابات می بینند و از هیچ روش و ابزاری برای دو قطبی کردن جامعه دریغ نمی کنند!
این گروه ها و حتی برخی افراد برای ایجاد فضای دو قطبی از هر پدیده ای استفاده می کنند؛ برخی موضوع توافق هسته ای، انتخابات آینده، فساد در دولت های گذشته، سخنرانی برخی خواص و… را سوژه خبری برای ایجاد دو قطب افراطی در کشور می کنند.
در واقع به نظر می رسد، عده ای به جای اینکه به تعریف محتوایی از شیوه و منش گروه و یا «خود» بپردازند، برای تعریف «خود» دیگران را به شکلی افراطی نفی می کنند.
یک روز برخی مقامات دولت فعلی، مقامات دولت قبل را متهم به فساد می کنند، بلافاصله مقامات دولت قبل، دولتی ها را به شکایت و اعاده حیثیت تهدید می کنند و این چرخه اتهام به فساد و تهدید به شکایت ادامه پیدا می کند تا دو دستگی و دو قطبی مورد دلخواه خویش را برای روز واقعه بیافرینند.
در فضای غبارآلود دو قطبی کردن جامعه، این مردم هستند که ضرر خواهند کرد، زیرا منافع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنها دستخوش بازی های کودکانه سیاسی قرار می گیرد و ذهن جامعه را از مسائل و مطالبات اصلی خارج می کند.
در واقع خروج جامعه از عقلانیت و افتادن در ورطه احساسات، باعث می شود که اولا فضای رقابتی برد ـ باخت بر جامعه حاکم شود؛ شبیه آنچه در سال ۸۸ رخ داد. به عبارتی، در حالی که باید کل کشور جشن پیروزی مشارکت ۸۵ درصدی در انتخابات را می گرفت، گرفتار هرج و مرج و بی ثباتی می شود.
دوماً ادامه این فضای دو قطبی جامعه را از عقلانیت ناشی از تضارب آرای متکثر خارج می کند و تعصب جایگزین عقلانیت می شود که نتیجه برای همگان آشکار است. پس بیاید یک بار دیگر آزموده را آزمون نکنیم!
منبع:تابناک
https://sharghpress.com/?p=33366
