سال ۱۳۹۶ به تعبیر حکیمانه مقام معظم رهبری به نام سال اقتصاد مقاومتی ، تولید و اشتغال نامگذاری شده است و این امر از آن جهت دارای اهمیت است که تکیه بر اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه علاج کشور برای رهایی از مشکلات موجود محسوب می شود و حال که به مرحله اقدام و عمل رسیده است تولید و اشتغال به عنوان دو اولویت اساسی آن مطرح می باشد که باید در سال ۱۳۹۶ ثمره و نتایج آن برای همه ملت ایران مشهود و ملموس باشد. در این بخش کشاورزی با توجه به ویژگی ها و شرایط منحصر به فرد آن می تواند به عنوان پیشتاز و پیشگام دیگر عرصه های اقتصادی ایفای نقش نماید.
برخی از مزیت ها و قابلیت های توسعه بخش کشاورزی در زمینه تولید و اشتغال :
۱-وجود ۴ فصل آب و هوایی به طور همزمان در کشور .
۲-رشد بالای اقتصادی ناشی از افزایش تولیدات هر ساله بخش کشاورزی .
۳-وجود تعداد قابل توجه فارغ التحصیلان بخش کشاورزی.
۴-دارا بودن مقام های اول تا دهم برخی از مهمترین محصولات باغی در جهان از جمله مرکبات ، خرما، کیوی، زعفران و پسته و سایر محصولات زراعی ، باغی و دامی در سطح جهان.
۵- قابلیت پر شدن شکاف بین سقف و کف تولیدات زراعی و باغی در شرایط مساوی در کشور به طوریکه در حال حاضریک تولید کننده برتر برنج به محصولی بالای ۱۱ تن در هکتار دست می یابد اما کشاورزی دیگر در هر همان شرایط نمی تواند بیش از ۴ تن در هکتار برسد که این شکاف با آموزش همه جانبه بهره برداران قابل ترمیم می باشد.
۶-امکان استفاده از حجم قابل توجهی از امکانات و قابلیت های موجود در بخش کشاورزی در قالب کشت های مجدد ، کشت های گلخانه ای و مکانیسم های مدرن تولیدی همچون پرورش ماهی در قفس.
۷-امکان تولید انبوهی از محصولات بخصوص محصولات مهم در سبد غذایی همچون گوجه، پیاز، سیب زمینی و مرغ و سایر محصولات در فصول خاص سال .
۸-وجود جامعه هدف صادراتی بیش از ۴۰۰ میلیونی کشورهای همسایه که به شدت نیازمند محصولات غذایی می باشند.
۹-ارز بری بسیار کم تولیدات بخش کشاورز و در عوض آن ارزآوری قابل توجه این بخش در مقایسه با سایر بخش های تولیدی .
۱۰-استراتژیک بودن تولیدات در این بخش بطوریکه هرگونه تولید و اشتغال در این بخش از پایداری بیشتری نسبت به سایر بخش ها برخوردار خواهد بود.
در هر صورت و با توجه به قابلیت ها ، توانمندی های بی شمار بخش کشاورزی که به گوشه هایی از آن در فوق اشاره شد ، بخش کشاورزی با تمامی زیر بخش ها و مجموعه های تحت پوشش آن در حال حاضر در کشور ما با پیش از ۴ میلیون بهره بردار مستقیم و جمعیت حدود ۲۰میلیون نفری کشاورز روستایی در سطح کشور و تعداد قابل توجه واحد های زراعی ، باغی ، دامی ، شیلاتی و آبزیان و سایر بخش های وابسته و پیوسته دارای قابلیت ها و توانمندی های منحصر به فردی است که در صورت کمی توجه و سرمایه گذاری گسترده در این بخش می تواند علاوه بر افزایش تولیدات خام غذایی در بخش کشاورزی به عنوان موتور محرکه سایر بخش ها بخصوص صنایع تبدیلی و تکمیلی در این بخش درآید و در کنار آن باعث ایجاد اشتغال مولد و پایدار برای جوانان جویای کار این مرز و بوم گردد و این امر محقق نخواهد شد جز با تلاش همه جانبه ، بهره گیری از تمامی امکانات ، سرمایه گذاری گسترده در بخش و اولویت قراردادن سرمایه گذاری ها واختصاص اعتبارات ویژه به این بخش و آموزش و ایجاد تغییرات بنیادین در فعالان این بخش با هدف تولیدات انبوه.
در حال حاضر کشورهای مختلفی را در سطح جهان سراغ داریم که تنها راه در آمد زایی و ارزآوری آنها فقط و فقط از طریق محصولات متنوع غذایی است و این امر در حالی است که اکثر قریب به اتفاق کشورهای مختلف جهان در محصولات غذایی به عنوان یک کشور وارد کننده غذایی محسوب می شوند و کشور ایران با چهار اقلیم متنوع آن در هر زمان از سال و قابلیت و توانمندی بالای آن در تولید انواع محصولات زراعی ، باغی ، دامی ، شیلاتی و آبزیان بدون شک با یک برنامه ریزی مدون و سرمایه گذاری هدفمند قادر خواهد بود هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تولید و اشتغال در کشور را به چند برابر حال حاضر افزایش دهد. بر کسی پوشیده نیست که تولید در بخش کشاورزی فقط در فعالیت های زراعی و باغبانی خلاصه نمی شود که در این زمینه با توجه به محدودیت های آبی که با آن مواجه هستیم باید به بهره وری علاوه بر رشد کمی محصولات زراعی و باغی پای بند باشیم اما در سایر زمینه ها به خصوص در بخش های دام ، شیلات و آبزیان می توان چرخه تولید را با ایجاد زنجیره از تولید تا صادرات با سرعت بیشتری به گردش در آورد. متاسفانه در سالهای اخیر به دلیل سهل وصول بودن فعالیت ها و درآمدها در بخش های صنعت و خدمات به بخش کشاورزی توجه لازم نشده است اما با توجه به شعار سال قبل و سال جدید که با عنوان اقتصاد مقاومتی نامگذاری شده است بخش کشاورزی کشورباید هدف خودکفایی و خود اتکایی در بخش کشاورزی را به هدف صادرات محصولات کشاورزی تغییر دهد که در این صورت اگر ایران اسلامی فقط محصولات مختلف غذایی مورد نیاز از ۴۰۰ میلیون جمعیت کشورهای همسایه را تامین نماید علاوه بر ارزآوری قابل توجه برای کشور ، جوانان این مرز و بوم را با تولیدات انبوه به اشتغال مولد و پایدار رهنمون خواهد ساخت.
