سال 1394 ، سال همدلی و همزبانی دولت و ملت است بنابراین بر مسئولان مرتبط در این بخش این ضرورت و الزام ایجاب می کند که برای توسعه بخش کشاورزی قبل از هر چیز باید به فکر فعالان این عرصه یعنی کشاورزان و روستائیان و تولیدکنندگان بخش کشاورزی باشیم و در سال همدلی و هم زبانی این شرایط را فراهم آورده تا بیش از پیش این هدف متعالی محقق شود.

jahad-keshavarzi5

 

شرق پرس: در ابتدای سالی قرار داریم که به نام سال دولت و ملت ، همدلی و هم زبانی نامگذاری شده است و این امر در بخش کشاورزی از آن جهت دارای اهمیت و جایگاه ویژه است که بخش کشاورزی به عنوان تامین کننده نیازهای غذایی جامعه به شمار رفته و در زیربخشهای مختلف خود از زراعت و باغبانی گرفته تا دام و آبزیان منشاء ایجاد مشاغل مولد و پایدار در سطح جامعه است و صنایع مختلفی در ابعاد تبدیلی و تکمیلی با تولیدات بخش کشاورزی چرخ های آنها به گردش در می آید و در کنارآن بخش کشاورزی در میان بخش های مختلف اقتصادی تنها بخشی است که بدون آنکه ارزی را مصرف کند ارز آوری بی شماری را به دنبال دارد و رشد و شکوفایی آن برابر است.

 

با توسعه ، پیشرفت و آبادانی بخش قابل توجهی از جامعه به عنوان کشاورزان و روستائیان که همواره به عنوان سنگ ریزین آسیاب تولید مهم ترین و اساسی ترین نیاز انسانها یعنی غذا در سرما و گرمای روزگار خستگی نمی شناسند و سفره هایی که هر صبح ، ظهر و شام برای میلیونها هم وطن و هم میهن پهن و جمع می شوند مدیون زحمات و تلاش های شبانه روزی آنهاست.

 

 

اگر به حرف و گفتار باشد همه از بخش کشاورزی و ضرورت های آن مدح و ثنای فراوان دارند اما در عمل آنچه در بخش کشاورزی شاهد هستیم مشکلات ساختاری فراوانی است که عملاً آن را به رکود وسستی ناخواسته ای رهنمون کرده است. مشکلاتی همچون تغییر کاربری گسترده اراضی حاصلخیز کشاورزی به ویلا و ساخت و سازهای غیر تولیدی ، فقدان سرمایه گذاری پایه ای و ساختاری در بخش کشاورزی ، پایین بودن نقدینگی کشاورزان ، فقدان نوآوری های لازم در بکارگیری بهینه عوامل تولید ، عدم انگیزه در بین جوانان روستایی برای ادامه فعالیت در حرفه آبا و اجدادی شان ، پایین بودن بنیه علمی در تولید کنندگان بخش کشاورزی ، سن بالای تولیدکنندگان، فقدان توسعه مکانیزاسیون ، عدم توجه به بخش کشاورزی در برنامه ریزی های کلان ، فقدان نگاه استراتژیک به جایگاه بخش کشاورزی و دهها مشکل ریز و درشت دیگر همگی سبب شده اند تا بخش کشاورزی در سالهای اخیر آنگونه که باید در مسیر رشد و توسعه به معنای واقعی گام بر ندارد و حتی در برخی موارد دچار عقب ماندگی های زاید الوصفی شود که تخریب بسترهای تولید را به دنبال داشته است.

 

تبدیل و تغییر کاربری روزافزون اراضی کشاورزی در شمال کشور به عنوان بهترین و مناسب ترین اراضی برای کاشت و تولید محصولات مختلف زراعی و باغی را چگونه می توان جبران کرد و این امر در حالی است که بسیاری از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی این کار تولیدی را به دلیل سخت و دشوار بودن و درآمد بسیار کم آن سالهاست رها کرده اند و آنها که در حال حاضر در روستا زندگی می کنند با پول یارانه و کارهای بسیار نازل کشاورزی و خدماتی گذران زندگی می کنند. با توجه به مشکلات ریز و درشت بر شمرده شده بخش کشاورزی در شرایط کنونی برای حل مشکلات پیدا و پنهان خود بیش از هر زمان دیگری نیازمند همدلی و هم زبانی بین دولت و کشاورزان است بطوریکه فعالیت در بخش کشاورزی همانند صنعت ، گردشگری و تجارت و بازرگانی دارای حاشیه سود مطمئن نیست بلکه فعالیت در زیر بخشهای مختلف بخش کشاورزی با ریسک پذیری بسیار بالایی همراه است بطوریکه یک تگرگ ناگهانی و یا طوفان و یا سیل تمامی محصولات کشاورزی و حتی امکانات زیربنایی را دریک زمان کوتاه از بین می برد و بطور کلی در آمد بخش کشاورزی نسبت به سایر بخش ها پایین است و اگر حمایت ها در این زمینه جدی نباشد و همدلی و همزبانی عملگرایانه توسط دستگاه های اجرایی مرتبط وجود نداشته باشد چه بسا این بخش به نابودی کامل رهنمون گردد که درآن صورت برای تامین غذای جامعه باید دست نیاز به سوی بیانگان دراز نماییم.

 

 

بنابراین از تولیدکننده بخش کشاورزی باید حمایت شود. در حالیکه برای مثال محصولات نازلی همچون چیپس و پفک در سراسر کشور دارای قیمت یکسان می باشند اما تولیدکننده محصول استراتژیکی همچون برنج با هزار و یک مشکل اقدام به تولید محصول می نماید اما در هنگام به خوشه نشستن محصولش به دلیل انبوه واردات برنج از زمین و هوا به یکباره قیمت محصول تولیدی آن به شدت نزول کرده و سختی ورنج یکسال کار و تلاش بر تن کشاورز تولیدکننده به معنای واقعی آن می ماند.

 

اگر مشکلات موجود در بخش کشاورزی همچنان استمرار یابد و فکری برای به حداقل رساندن آن نشود دیگر نمی توان کشاورز تولیدکننده را فقط به صرف کار و حرفه پدری شان در واحدهای تولیدی نگه داشت بلکه آنچه کشاورزان را امروزه در مسیر تولید بیش از پیش ثابت قدم خواهد داشت حمایت واقعی از اوست ، حمایت عملی و نه حمایت در سخن و گفتار. بر کسی پوشیده نیست که یکی از مهمترین ابعاد استقلال ، امنیت و اقتدار در جهان امروز استقلال ، امنیت و اقتدار غذایی است و کشورهای پیشرفته جهان یکی از مهم ترین وجوه پیشرفتشان در زمینه تولیدات مختلف غذایی است که همگی مرتبط با بخش کشاورزی و تولید کنندگان این بخش می باشند و درحال حاضر برای آنکه شاهد استقلال ، امنیت و اقتدار غذایی کشورمان باشیم باید با همدلی و هم زبانی با کشاورزان به عنوان سنگرداران صادق و بی ادعای تولیدات بخش کشاورزی آنها را در راه دشوار تولید یار ویاور باشیم و در این زمینه وظیفه تمامی مسئولان و تصمیم سازان و تصمیم گیران در این بخش بسیار مهم و حیاتی است.

 

خوشبختانه مطابق با شعار سال جاری که ایجاد فضای همدلی و هم زبانی بین دولت و مردم در راس امور قرار گرفته است در بخش کشاورزی هم می توان با ایجاد فضای همدلی و هم زبانی بین کشاورزان و دولت امید ها را برای توسعه در این بخش زنده کرد. در حال حاضر حدود ۵ میلیون خانوار در قالب کشاورز روستایی در بخش کشاورزی فعال می باشند که جمعیتی حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیون نفر را در بر می گیرد که با احتساب اشتغال غیر مستقیم مرتبط با این بخش می توان رقم ۳۰ میلیون نفر را هم در نظر گرفت که همگی به بخش کشاورزی وابسته اند که به نوعی موتور محرکه سایر بخش ها محسوب می گردند بنابراین حمایت عملی از این بخش در تمامی ابعاد آن حمایت بخش وسیعی از جامعه را به دنبال خواهد داشت که همگی دل در گرو تولید جهت خودکفایی و خود اتکایی کشور در راستای عدم اتکاء به کشورهای بیگانه در تامین نیازهای غذایی دارند و از طرفی همدلی و همزبانی عملی با کشاورز و کشاورزی باعث آبادانی و توسعه روستاها و به زیر کشت رفتن زمین های بیشتر و با تکنولوژی پیشرفته تر خواهد شد و از ثمره آنها تمامی جامعه بهره خواهد برد.

 

در هر صورت سال ۱۳۹۴ ، سال همدلی و همزبانی دولت و ملت است بنابراین بر مسئولان مرتبط در این بخش این ضرورت و الزام ایجاب می کند که برای توسعه بخش کشاورزی قبل از هر چیز باید به فکر فعالان این عرصه یعنی کشاورزان و روستائیان و تولیدکنندگان بخش کشاورزی باشیم و در سال همدلی و هم زبانی این شرایط را فراهم آورده تا بیش از پیش این هدف متعالی محقق شود.

 

 

کشاورزان تولیدکننده واقعاً به همدلی و هم زبانی مسئولان نیاز دارند چرا که درحال حاضر در برابر مشکلاتی که بر سر راه تولید محصولات کشاورزی وجود دارد خود را تنها احساس می کنند که در این رابطه باید از آنها در عرصه عمل حمایت شود بطوریکه در این راه کشاورزان احساس کنند که مسئولان با آنها همدل و هم زبانند و تنها در این صورت است که می توان شاهد پایداری تولیدات در بخش کشاورزی ، به حداقل رسیدن مشکلات بخش کشاورزی و توسعه بخش کشاورزی در تمامی ابعاد آن بود که استقلال ، امنیت و اقتدار غذایی در سطح کشور برای میهن اسلامیمان به دنبال خواهد داشت.

رحمان امامی- کارشناس ارشد و مدرس دانشگاه