مازندران که در بین همه تعاریف و توصیفاتش، لقبی را بالاتر از دیار علویان برای خود نمی پسندد، همواره مشحون از بزرگان دینی و سرآمدان عرصه علم و فقاهت بوده که هدایت عامه جامعه را به نیکویی انجام داده و اتصال دینی مردم را با خدای خویش استمرار بخشیده و در یک کلمه از دنیا و آخرت مردم توأماً نگاهبانی کرده اند.
به گزارش شرق پرس, مراجع، مجتهدین و نیز چهره های برجسته دینی و حوزوی همانند آیات عظام مرحومین مغفورین سعیدالعلماء، ابن شهرآشوب ساروی، مازندرانی، نوری، آملی، کوهستانی، میرزاهاشم آملی، محمدی لائینی، صالحی مازندرانی، شهید هاشمی نژاد، صدوقی، پیشنمازی، سعادت، طبرسی، روحانی، ایازی و بسیاری دیگر که شاید گنجاندن نام همه این بزرگان از مجال این مقاله خارج باشد، در گذشته ای نه چندان دور و همچنین آیات عظام جوادی آملی، حسن زاده آملی و سایر بزررگوارانی که امروز در ردیف برجسته ترین و درخشان ترین چهره های حوزه های دینی اند، اسناد صحت ادعای ما و از مفاخر و مشاهیر مازندران اند.
در این میان یکی از چهره هایی که تا همین چند سال گذشته به عنوان یکی از شاگردان مبرز مرحوم حضرت آیت الله العظمی کوهستانی بهشهری در منطقه مجاور کوهستان یعنی در شهر مذهبی و فقیه پرور رستمکلای بهشهر، چراغ فقاهت را در حوزه علمیه رستمکلا روشن نگه داشته و روحانیون زیادی را پرورش و تحویل جامعه می داد، کسی بجز مرحوم مغفور، شادروان جنت مکان، آیت الله ایازی نبوده است که حتی پس از ارتحال غم انگیزش نیز دو یادگار نجیب و فقیه ایشان یعنی مرحوم آقا شیخ محمدرضا و مرحوم آقا شیخ محمد جواد ایازی و در شرایط امروز نوه گرامی آن عالم عالیقدر یعنی آقا شیخ مرتضی ایازی آن نهضت را تداوم بخشیده است.
تعداد متکثر طلاب این حوزه فعال علمیه در ادوار مختلف، نقش آفرینی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در باره مهمترین و حادترین مسائل منطقه در شرق مازندران، دیدارهای گسترده با محبان اهل بیت و مراجعان روزمره و ارائه رهنمودهای ارزشمند به مخاطبینی که از سراسر استان در مراسم ویژه مناسبت های مذهبی در این حوزه گرد هم می آمدند، پاسخگویی به سؤالات مذهبی و احکام عملیه مخصوصاً به جوانان، ترویج معارف دینی و مدهبی و دهها عنوان فعالیتی دیگر را می توان رئوس اهم نقش آفرینی های مرحوم آیت الله ایازی و دو یادگار گرامی اش دانست که انصافاً محوری برای وحدت بخشی به منطقه و نیز وحدت رویه علماء و روحانیون منطقه با منش ولایتمدارانه و مرجع گرایانه بوده اند.
البته در طول چند سال گذشته در باره شخصیت و منش فردی و اجتماعی آیت الله ایازی سخنان و مقالات بسیار زیادی ارائه شده و در این میان منویات دو یادگار مبرز و برجسته ایشان غالباً در سایه این شخصیت بزرگ قرار گرفته که شایسته می دانم در این فرصت به این عزیزان پرداخته شود.
یکی از یادگاران آیت الله ایازی، مرحوم مغفور حجت الاسلام آقا شخ محمدرضا ایازی است که ایشان نیز همانند برادرش مرحوم آقا شیخ محدجواد ایازی که دومین یادگار آیت الله ایازی بوده، در سن ۵۰ سالگی دار فانی را وداع گفته و در جوار واسعه رحمت الهی آرام گرفت.
مرحوم آقا شیخ محمدرضا ایازی که علاوه بر کسوت روحانیت، جامه قضاوت نیز به تن کرده بود، از محضر استادان بنامی همانند آیت الله العظمی آقا شیخ جواد تبریزی، آیت الله العظمی فاضل لنکرانی، آیت الله العظمی حعفر سبحانی و نیز آیت الله مصباح یزدی تلمذ کرده و ضمن تدریس در حوزه و دانشگاه، سنگر قضاوت را نیز به لیست خدماتش افزود تا با قضاوت و قبول ریاست دادگاههای تجدید نظر استان مازندران و نیز دریافت ابلاغ ریاست کل دادگستری استان گلستان که البته دست اجل فرصت معارفه در سمت اخیر را از ایشان ستاند و در جاده مازندران-تهران قربانی یک حادثه رانندگی شد، عملاً نشان داد که دارای انگیزه های وصف ناپذیر خدمت است.
قاضی عادلی که به اذعان دوستان، رقبا و نیز بی طرف ترین مراجعان در دو سوی شاکی و متشاکی، فردی دلسوز و اهل احساس مسئولیت، مبادی آداب اسلامی قضاوت و نیز مشتهر به رعایت انصاف و اعتدال در رفتار و قضاوت در باره دیگران بود.
ناظران سیاسی در هر طیف و جناح خودی اعم از طیف های محیط کار و شهرهای خدمتی و نیز طیف های محیط زادگاهی، ایشان را فردی معتدل و فراجناحی تحلیل کرده و همواره ایشان را به عنوان یک انسان متکامل و فارغ از تندروی ها و بی انصافی ها دانسته و به زندگی مؤمنانه اش رای قاطع داده و می دهند.
کسی که زندگی اش را به پذیرش توصیه های غلط و اعمال نظرهای نابجا و نیز دریافت امکانات و درآمدهای تعریف نشده فراسازمانی نیالود و در برخی مواقع حتی حق و حقوق متعارف خویش را در زمینه های رفاهی اخذ نکرد و در باره حقوق و مزایای ماهیانه اش نیز شاید تنها کسی بود که هرگز به واحدهای مالی و کارگزینی و واحدهای مشابه که عمدتاً به محاسبه وضعیت شغلی و درآمدی کارکنان و قضات می پردازند، نرفته و فاصله ای مشهود با اینگونه مراجعات داشت.
یادگار دوم مرحوم آیت الله ایازی یعنی مرحوم حجت الاسلام آقا شیخ محمدجواد ایازی که هم داغدار پدر گرامی و هم برادر ارجمند خویش بود، در سنگر ریاست و نیز مدرس دروس حوزه علمیه بسیار خوش درخشید و با دریافت لقب زیبای پدر یعنی ،آقاجان” از جانب مردم وفادار و قدرشناس شهر فقاهت رستمکلا، که البته پیشتر از این ها لقب عاریتی از مرحوم بزرگوار حضرت آیت الله العظمی کوهستانی بود، محور مراجعه و عرض ارادت محبان و نیز مرکز پاسخگویی به شبهات دینی و سؤالات مربوط به احکام و سایر نیازهای مذهبی مردم شد.
به هر حال اینک که در آستانه سالروز ارتحال مرحوم آیت الله ایازی و نیز برگزاری مراسم نکوداشت این دو یادگار ارزشمندیم، خوشبختانه هم شاهد کثرت استقبال مردم از این مراسم و هم استمرار وجهه و فعالیت حوزوی بیت ایازی و این بار با میدانداری و مدیریت تنها روحانی باقی مانده از این بیت یعنی حجت الاسلام آقا شیخ مرتضی ایازی هستیم که قطعاً باید برای توفیق همه خادمان علم و فقاهت از جمله کسانیکه امروز در این بیت، این پرچم را بالا نگه داشته و به نهضت خدمت این خاندان استمرار بخشیده اند، دعا و طلب توفیق روزافزون الهی کرد.
در پایان امیدوارم که ضمن مشارکت گسترده مردم در سلسله مراسم منتسب به مرحوم آیت الله ایازی و دو یادگار سفرکرده ایشان، سایر حوزه های علمیه فعال مازندران از رامسر تا گلوگاه که در بعضی از شهرها از جمله ساری، بابل، آمل، بهشهر و تنکابن، سرآمد نیز هستند همچنان به عنوان اصلی ترین کانون ها و گروههای مرجع در جامعه ما حرف اول را زده و هدایت دینی و ولایی عموم مردم ولایتمدار مازندران را به درستی انجام دهند.
دکتر رنجبر
