به گزارش شرق پرس محرم آمد و ماه عزاداری. محرم آمد و ماه سوگواری دلدادگان به امام حسین (ع) و یارانش. اما محرم فصل نذری‌ها هم هست و هر کس بسته به وسع و توان و نذر خود همه تلاشش را می‌کند تا سهمی در با‌شکوه‌تر برگزار‌شدن مراسم عزای حسینی(ع) داشته باشد.
وارش می نویسد: علیرغم همه مراسمات معنوی و عزاداری که در این ماه صورت می گیرد و بسیار ارزشمند است ولی عاداتی هم در این ماه از ما سر می زند که زیبنده فرهنگ بالای ایرانیان نیست.
یکی از این عادات بد که متاسفانه هر ساله بیشتر هم می شود انداختن ظروف یکبار مصرفی است که غذای نذری در آن ریخته شده و توزیع شده است. بعد از پخش غذا در اطراف هر تکیه و حسینیه منظره بسیار آزار دهنده ای از انبوه زباله ناشی از ظروف یکبار مصرف به چشم می خورد که به هیچ عنوان زیبنده نیست.
قدیم‌ها که کلا همه چیز با الان تفاوت داشت و خبری از ظروف یک‌بار‌مصرف نبود نذری‌ها توی ظروف استیل یا چینی سرو می‌شد. اگر چه آن ظرف‌ها هم قشنگی و اصالت و مزه خاص خودش را داشت اما حالا چند سالی است که خیال همه بابت بردن و آوردن و پخش و شست‌و‌شوی ظروف راحت شده. این روزها نقش اصلی در پذیرایی از عزاداران را ظرف‌های یک‌بار‌مصرف ایفا می‌کنند.
زمانی پاکت‌های کاغذی و سفره‌های نخی و ظروف مسی و رویی و … نقش اصلی را در زندگی روزمره مردم ایفا می‌کرد، اگر نان می‌خریدیم، آن را به‌اندازه مصرف یک روز یا یک‌وعده تهیه و در سفره‌های قلمکار پارچه‌ای نگهداری می‌کردیم.
میوه‌ها جایش در پاکت‌های کاغذی بود، تنقلات و دیگر خریدهای روزانه‌هم و از همه مهمتر، آش و برنج و خورشت، در هیچ ظرفی جز ظروف فلزی و چینی، به کاممان مزه نمی‌داد، حتی نذرهایمان را در ظروف چینی بین همسایه‌ها قسمت می‌کردیم.
در گذشته نه‌چندان دور، روزهای محرم، تمام کوچه و بازار پر بود از دیگ‌ها و سفره‌های نذری، اما هنوز ظرف‌ها و سفره‌های پلاستیکی و یکبار مصرف، جا باز نکرده بودند و….
این روزها …… از هر کوچه و محل و مسجدی که بروی غذای نذری به مشام می‌رسد، ظروف یکبار مصرف هم یک پای نذری است، از لیوان‌های چای داغ و شیر داغ گرفته تا کاسه‌های آش و بشقاب‌ها و ظرف‌های مخصوص برنج و خورشت.
و مردم همه مشتاق گرفتن یک لیوان شربت و چای و شیر یا ظرفی غذا، برای تبرک، دلشان می‌گوید این غذا شفا ست و خیلی‌ها اثرش را دیده‌اند.
اگرچه ظروف یک بار مصرف سهولتی برای کارها ایجاد کرد که همگان را از شستن ظرف رهایی بخشید یا وسواسی‌ها را از احتمال استریل نبودن ظرف‌ها راحت کرد، ولی مشکلاتی که ایجاد کرده نیز قابل اغماض نیست.
این روزها در کشور ما مصرف این ظروف به اوج رسیده است و تقریبا همه مردم یک بار هم که شده در این ظروف غذا یا آشامیدنی مصرف کرده‌اند یا خواهند کرد، خصوصا در این ایام.
چند سالی است که ظروف یکبار مصرف پلاستیکی به دلیل افزایش تولید، قیمت ارزان، حمل و نقل آسان و دسترسی سریع، جایگزین ظروف سنتی شده که این حجم در ایام خاص مانند ماه محرم و صفر با توزیع غذاهای نذری افزایش می یابد که علاوه بر نازیبا کردن چهره شهر، مشکلات محیط زیستی زیادی هم به همراه دارد و انداختن حجم انبوه آن در معابر شهری موجب مسدود شدن کانال ها و آبراها هم می شود که با بارش اولین بار آب در شهر جاری می شود.
از طرفی پزشکان و کارشناسان بارها اعلام کرده اند ریختن غذای گرم در داخل ظروف یکبار مصرف پلاستیکی بسیار خطرناک است و موجب بروز انواع بیماری ها از جمله سرطان می شود.
به گفته برخی فعالان محیط زیستی مصرف ظروف یکبار مصرف در ایام محرم و صفر تا دو برابر افزایش می یابد از این رو هیات های مذهبی بهتر است از ظروف یکبار مصرف تجدید پذیر در مساجد و تکایا استفاده کنند.
آمارها نشان می دهد بالا بودن سرانه مصرف ظروف پلاستیکی در کشور باعث شده است ایران در شمار ۱۰ کشور اول دنیا از لحاظ مصرف پلاستیک قرار گیرد که استفاده از این ظروف در ایام محرم و صفر به اوج خود می رسد.
از نظر علمی ظروف پلاستیکی به علت اینکه از مشتقات مواد نفتی هستند ساختار مولکولی آنها به گونه ای است که در دمای پایین حتی زیر ۳۰ درجه نیز می توانند وارد مواد غذایی شوند که در طولانی مدت این مواد شیمیایی سبب کاهش مصونیت بدن در برابر انواع میکروب ها و بروز بیماری ها می شود.
در همین رابطه امسال برای نخستین بار کمپین مبارزه با ریختن زباله و ظروف یکبار مصرف در سطح شهر و کوچه و خیابان در ماه محرم و مراسم عزاداری عاشورا و تاسوعا شکل گرفته است.
این کمپین با هدف جلوگیری از آسیب های زیست محیطی و ارتقای سطح فرهنگی جامعه مبنی بر نریختن زباله در سطح شهر ایجاد شده است.
کافی است در این ایام، اطراف محل توزیع نذورات مردم، سری بزنیم تا انباشت لیوان‌های یکبار مصرف و ظروف و … را به عینه ببینیم، کاش لااقل در این ایام، مخازن مناسبی برای جمع‌آوری این ظروف پس از مصرف، تهیه و نصب می‌شد و مسئولان شهرداری برای این مهم راهکاری می‌اندیشیدند.
امید است امسال همه ما حواسمان به ظروف نذری که می‌گیریم باشد. اگر کنار خیابان نذری می‌دهید حتما جایی برای ریختن ظروف استفاده شده و کثیف در نظر بگیرید. این‌کار هم به بازیافت راحت‌تر مواد پلاستیکی کمک می کند و هم زحمت رفتگر محله را کمتر می‌کند. مطمئنا همه کسانی که نذری می دهند نمی‌خواهند ثواب نذرشان با آه شبانه یک پیرمرد زحمتکش به باد برود. این روزها حتی اگر کسی خودش نذری ندهد از نعمت سفره حضرت برخوردار است. اگر برایتان نذری آوردند زباله‌اش را توی کیسه جدا بگذارید تا کار ماموران بازیافت شهرداری آسان‌تر شود. هدف این نیست که در ظروف یکبار مصرف غذای نذری پخش نشود، بلکه هدف این است که پس از صرف نذری ظروف یکبار مصرف را وسط خیابان رها نکنیم، یا حتی اگر ظرف رها شده ای را دیدیم جمع آوری کنیم تا به پاکیزگی شهرمان و دوستان شهرداری کمکی کرده باشم.
بیاییم هنگامی که بعد از اتمام مراسم به خانه های خود باز می گردیم،به این فکر کنیم که نیمه‌های شب که همه به خانه می روند افرادی می آیند خیابان‌های شهر را که از لیوان‌های یکبار مصرف و ظروف خالی نذری پر شده تمیز می کنند تا صبح فردا خبری از آن همه زباله نباشد و چهره شهر دوباره طراوت و زیبایی خود را باز یابد.
یادمان نرود زندگی رفتگر، خش خش جاروست و اگر فرصتی برایش باقی بماند نفسی می‌کشد، استراحتی می‌کند و حاصل زحمتش را به خانه می‌برد، این شب ها به فکر آن ها نیز باشیم
.
در این شبهای عزیز با هر نیتی که در عزاداریها شرکت می کنید لطفا ظروف یکبار مصرف رو داخل سطلهای زباله بندازید. باور کنید رفتگر زحمت کش محله جزء لشکریان یزید نبوده! »
