شرق پرس-سرویس اجتماعی: همانطور که در خبرها شنیده اید متاسفانه یکی از ۲ اتوبوس حامل زائران عراقی که در برگشت از مشهد مقدس برنامه سفر سیاحتی به مازندران را داشتند به دره ای واقع در سیاه بیشه جاده چالوس سقوط کرد و ۲۶ نفر از ۴۱ مسافر این اتوبوس در این حادثه جان خود را از دست داده اند.
مردم عراق که چند سالی است از نبود امنیت و قتل عامهای داعش در کشورشان رنج می برند این روزها تمایل بیشتری به سفرهای زیارتی و سیاحتی در ایران دارند اما نمی دانستند که باید ترس از جاده ها و اتوبوس های ایران را هم در سفرهایشان لحاظ کنند. مسافران نگون بختی که از خطر داعش جان سالم به در بردند ولی گرفتار این سقوط مرگبار شدند. تلخی ماجرا اینجاست که وقتی تعداد کشته های عراقی پس از ظهور داعش در آن کشور را با کشته های مردم ایران در جاده ها و تصادفات مقایسه می کنیم به واقعیت قابل تامل و تکان دهنده خواهیم رسید که جا دارد همه ی متولیان امر توجه ویژه ای به این مسئله داشته باشند.
اتفاقی از این دست برای مردم مازندران دیگر عجیب نیست و تازگی ندارد. اوایل اردیبهشت امسال بود که در یکی دیگر از محورهای استان اتوبوسی حامل مسافران یک شرکت هواپیمایی دچار سانحه شد و جمع زیادی از همشهری های مازندرانی به کام مرگ فرو رفتند.
اما آنچه در این حوادث خاطر را بیشتر می آزارد عدم واکنش مناسب دولت و مجلس محترم پس از اینهمه حوادث وحشتناک در راههای مازندران است. مطمئناً اگر این اتفاق در نقطه ای دیگر می افتاد نمایندگان آن استان در مجلس با مواخذه وزیران و دستگاههای مرتبط و همینطور ارائه طرحهای چند فوریتی دولت را سریعاً ملزم به رفع مشکلات و خطرات و ایمن سازی راهها و… می کردند.
ولی در مازندران عادت کردیم بعد از اتفاقات تلخ اینگونه منتظر ارائه گزارش های کارشناسی دستگاهها باشیم و معمولا هم در بیشتر موارد عوامل انسانی! نقش پررنگ تری در پیدایش این حوادث دارند. سئوال اینجاست چرا عاملهای انسانی بیشتر در راههای استان مازندران دچار اشتباهات فاحش می شوند؟ و اساساً استاندارد راهها و علائم هشدار دهنده در راههای مواصلاتی مازندران به چه اندازه قابل اعتمادند؟ و چرا نمی توانیم خودروهایی داشته باشیم که در محورهای کوهستانی و پر خطر مازندران جان مسافران را تضمین کند؟
آنچه که در پیدایش مکرر این حوادث مشهود است پاسکاری و حواله دادن کم کاری دستگاهها به یکدیگر است و معمولا نهادهای ذیربط سعی می کنند خود را کم تقصیر تر از بقیه نشان دهند و دست آخر این عامل انسانی است که در گزارش ها پررنگ تر دیده می شود و پرتقال فروشی که همچنان پیدا نمی شود.
بر این باوریم مردم مازندران قبل از اینکه از هر دستگاه و نهاد و اشخاص دیگری انتظاراتی داشته باشند باید از نمایندگان مجلس خود که این روزها پرکارتر به نظر می آیند بخواهند یکبار هم که شده در مسئله راههای مواصلاتی استان مازندران با قاطعیت ورود پیدا کنند و این خواسته سالهای دور مردم مازندران که همان ایمن سازی و استاندارد سازی همه ی ورودی استان است را یکصدا و یکدل از دولتمردان بخواهند.
