اما به اعتقاد کارشناسان، نگاهی به اقتصاد گردشگری و اوضاع معیشت و اشتغال گردشگری در مازندران با توجه به انتظاراتی که ازاین صنعت وجود دارد نشان دهنده نقاط ضعفی است که فعالیتهای و تلاش های مقطعی مسئولان را نیز زیر سوأل می برد.

gardeshgaran

استان مازندران با ۲۴ هزار کیلومتر مربع وسعت و جمعیت بیش از ۳ میلیون ۱۴۰ هزار نفر و بهره مندی از مواهب فراوان طبیعی و بیش از ۷۰۰ اثر ملی میراث فرهنگی هموراه یکی از اولویتهای سفر مسافران و گردشگران بوده است بطوریکه این استان سالانه پذیرای بیش از ۱۸ میلیون مسافر و گردشگر است.

به گزارش شرق پرس, اما موج دوم سفرهای تابستانه هم درحالی آغاز شد که به گفته مسئولان، این استان آماده  پذیرایی از میهمانان خود است اما کمبود امکانات زیرساختی و اقامتی در مناطق مختلف،  غافلگیری مسافران و نارضایتی حاشیه نشینان خزر در مازندران را به دنبال داشته است.

این وضعیت درحالیست که کمبود مراکز اقامتی هم میانگین مدت اقامت در مازندران را کاهش داده است و مازندران را از مقصد به معبر گردشگری تبدیل کرده است.

طبق بررسی ها بیش از ۹۰ درصد مسافران مازندران برای بهره مندی از دریا به این استان سفر می کنند که فراهم نبودن زیرساختهای مورد نیاز در کنار سواحل و سنتی بودن امکانات طرحهای ساماندهی دریا، ترافیک سنگین و کلافه کننده محورها و قیمت سرسام آور سوئیت و  اجاره ویلا که به ازای هر شب اقامت  تا ۲۰۰ هزار تومان است، مشکل نبود پارکینگ و کمبود کمپ های اقامتی و دردسرهای اهالی مازندران در دسترسی به خدماتی مانند آب، برق، گاز و تلفن به علت افزایش جمعیت ناشی ازحضور مسافران، زمینه نارضایتی میزبانان و میهمانان را فراهم کرده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران نیزبا بیان اینکه مازندران آماده میزبانی از گردشگران تابستانی است گفت: برگزاری دو کنسرت موسیقی در غرب و شرق مازندران (ساری و چالوس)، نمایشگاه ملی صنایع دستی و سوغات، جشنواره موسیقی اقوام ایرانی و به نمایش گذاشتن بخشی از زندگی عشایری از برنامه های فرهنگی این اداره کل برای مسافران تابستانی است.

بزرگ نیا با اشاره به اینکه تدوین برنامه های فرهنگی و مفرح بهترین راهکار برای افزایش حضور و مدت اقامت گردشگران است افزود: تیم های نظارتی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری مازندران در سراسراستان بر نحوه خدمت رسانی به گردشگران در مراکز اقامتی و پذیرایی نظارت دارند.

مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری مازندران هم از افزایش تعداد طرح های سالمسازی دریا به ۹۶ طرح خبر داد و گفت: تعداد طرحها از ۸۲ طرح به ۹۶ طرح افزایش یافتند و سعی کردیم طرحها از نظر کیفی هم ارتقا یابند.

شادمان افزود: با حضور همه فرمانداران شهرهای ساحلی و مدیران دستگاهها جلسه فوق العاده ای تشکیل شد تا در موج دوم سفرهای تابستانی کمترین خسارت و بیشترین بهره مندی را داشته باشیم.

اما به اعتقاد کارشناسان، نگاهی به اقتصاد گردشگری و اوضاع معیشت و اشتغال گردشگری در مازندران با توجه به انتظاراتی که ازاین صنعت وجود دارد نشان دهنده نقاط ضعفی است که فعالیتهای و تلاش های مقطعی مسئولان را نیز زیر سوأل می برد.

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی مازندران زیر ساخت صنعت توریست در استان را مناسب ندانست و گفت: بخش خصوصی و فعالان اقتصادی برای افزایش درآمد واحدهای خود باید از ظرفیت های بلا استفاده استان نهایت استفاده را داشته باشند اما موانع این راه آنقدر فراوان است که بسیاری از سرمایه گذاران فرار را بر قرار ترجیح می دهند.

عشریه افزود: مازندران به لحاظ دسترسی به پایتخت و دارا بودن ۳۵۰ کیلومتر نوار ساحلی و سه فرودگاه، می تواند به قطب گردشگری کشور تبدیل شود در حالی که هنوز حتی یک طرح علمی و با توجیه فنی و اقتصادی مناسب و تحول گرا ارائه نشده است زیرا موانع اداری این کار در استان زیاد است.

وی با اشاره به درآمد پایین مازندران از صنایع دستی در فصل گردشگری تصریح کرد: حداکثر درآمد فعالان این عرصه سالانه در استان به ۲ میلیارد تومان نمی رسد و این درحالی است که ۵ اثر صنایع دستی هنرمندان مازندران از جمله گلیمچه متکازین و لاک تراشی موفق به دریافت مهر اصالت یونسکو و ثبت در فهرست آثار جهانی شده اند.

از سویی دیگر با توجه به حجم بالای مسافرتها در همین روزهای ابتدایی دور دوم سفرها، شاهد بروز مشکلاتی در تأمین زیرساختهای خدماتی مانند آب و برق و گاز و مخابرات در استان هستیم که مسئولان این نهادها در پاسخ به پیگیریهای صورت گرفته، غافلگیری از این تعداد ورودی مسافران را علت اصلی کمبود این خدمات اعلام کردند و ضمن درخواست از مردم برای صرفه جویی در مصرف، وعده رفع هرچه سریعتر این دغدغه راه داده اند.

به گزارش واحد مرکزی خبر, با توجه به این شرایط می توان گفت استان مازندران از صنعت گردشگری فقط زباله و تهدیدات فرهنگی را نصیب خود می کند و این اهالی استان هستند که پس از پایان این سفرها، طرحهای پاکسازی معابر، خیابان ها و جنگل و ساحل از زباله های مسافران را اجرا می کنند و آمارهای عملکرد نادیده مسئولان را از رسانه ها می شنوند.