شرق پرس (شرق مازندران) : چهارم آبان ماه ۱۳۶۴، آیت الله هاشمی رفسنجانی، ریاست وقت مجلس شورای اسلامی، نطق پیش از دستور خود را به قرائت پیامی از حضرت امام خمینی(س) تخصیص داد.
حضرت امام خمینی(س) در این پیام با عنایت به سخنان یکی از نمایندگان مجلس مطرح می‌فرمایند که آیات و روایات مخصوص به معصومین را به اینجانب نسبت ندهید. ایشان اضافه می‌فرمایند که امر ولایت کبری مخصوص به معصوم(ع) است.
آنروز در صحن علنی مجلس، نماینده وقت اردستان، درسخنان پیش از دستور خود روایاتی را درمورد اطاعت از امام خمینی(س) قرائت کرد که ویژه ائمه معصومین(ع) بود.
یحیی سلطانی، نماینده وقت اردستان در باب «انتخاب وزرا و افراد کابینه طبق نظر امام»، سخنانی ایراد کرده بود و در ضمن آن گفته بود: در نظام امامت، یکی از فلسفه‌های وجود امام معین است که امت بینش او را مبنای حرکت خود قرار دهد.
وی همچنین افزود: علی(ع) درضمن سخنان خود درباره رهبری اهل بیت رسول خدا چنین می فرماید: «یکی از فلسفه‌های وجودی امام این است که تندروان به او بر می‌گردند و عقب افتادگان خود را به او می‌رسانند.»
نماینده وقت اردستان گفته بود: از این روایت استفاده می‌شود که نه تنها خط و جریان عملی را امام باید ترسیم کند، که تندی و کندی حرکت را نیز او باید تعیین کند.
وی ادامه می‌دهد: در این‌گونه موارد حکم امام لازم نیست، تکلیف نباید بکند، تنها جهت‌گیری و روشنگری او ولو با اشاره، تکلیف امت را روشن می‌کند. روایاتی که امام را به نور تشبیه می‌کند، روایاتی که امام را به شمس و خورشید تشبیه می‌کند به همین مطلب اشاره دارد.
سلطانی، همچنین در ادامه ادعا کرده بود: در روایات، اطاعت از امام با اهمیت خاصی تلقی شده است. امام صادق می‌فرماید: «درهای نیکی این است که انسان درمقابل رهبر و امام بگوید سمعاً و طاعتاً. کسی که حرف را بشنود و اطاعت کند فردای قیامت حجتش قوی است و هیچ دلیلی علیه او نخواهد بود.»
همان روز حضرت امام خمینی(س)، پیامی خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌نویسند که در روز کاری بعد، یعنی شنبه، ۴ آبان ماه ۱۳۶۴ با توضیحاتی توسط رئیس وقت مجلس _ آیت‌الله هاشمی رفسنجانی _ قرائت می‌شود.
وی در نطق پیش از دستور خود می‌گوید: حضرت امام پیامی فرستادند که من قرائت می‌کنم. این‌طوری که آقایان آنجا هستند و اطلاع می‌دهند شخص امام مذاکرات مجلس را تا به آنجایی‌که فرصت می‌کنند با دقت گوش می‌دهند و تذکری راجع به سخنان پیش از دستور است که فرمودند من بخوانم.
سپس هاشمی رفسنجانی به قرائت پیام می‌پردازد که متن کامل آن به این شرح است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
با تشکر وافر از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، چون گفتار آقایان پخش می‌شود و ممکن است سوء تفاهمی بین مردم حاصل شود، لازم است عرض کنم آیات و روایاتی وارد شده است که مخصوص به معصومین – علیهم السلام – است، و فقها و علمای بزرگ اسلام هم در آنها شرکت ندارند، تا چه رسد به مثل اینجانب. هر چند فقهای جامع الشرایط از طرف معصومین نیابت در تمام امور شرعی و سیاسی و اجتماعی دارند و تولی امور در غیبت کبرا موکول به آنان است، لکن این امر غیر ولایت کبرا است که مخصوص به معصوم است. تقاضای اینجانب آن است که در صحبتهایی که می‌شود و پخش می‌گردد ابهامی نباشد، و مرزها از هم جدا باشد. والسلام علیکم.
۶۴/۸/۱
روح الله الموسوی الخمینی»
(صحیفه امام، ج۱۹، ص۴۰۳)
هاشمی رفسنجانی، پس از قرائت پیام می‌افزاید: ظاهرا این پیام حضرت امام ناظر به روایاتی است که در یکی از جلسات گذشته اینجا خوانده شده که در مورد ائمه معصومین بوده و به طور کلی امام حسیاسیت دارند روی مسائلی که بوی غلو بدهد و مرزها را بشکند.
وی در انتهای این نطق خاطر نشان می‌کند: [امام] از مجلس شورای اسلامی توقع دارند که پخش می‌شود مراعات کنیم چیزهایی که بوی غلو می‌دهد اینجا مطرح نشود، و به اضافه اینکه مسائلی که ممکن است درمیان جامعه حرف درست کند، همان‌طوری که اشاره فرمودند و بحث‌های ناجوری درست کند، آنها هم مطرح نشود.
منابع:
روزنامه جمهوری اسلامی، مورخ ۱ آبان ۱۳۶۴، ص۱۰
روزنامه جمهوری اسلامی، مورخ ۴ آبان ۱۳۶۴، ص۹
