صرفا با استانی شدن انتخابات مجلس مشکلات احزاب برای نقش آفرینی حل نخواهد شد چون مشکل احزاب ربطی به استانی شدن انتخابات ندارد بنابراین باید توجه کرد که اگر این طرح بسیار هم مناسب باشد اما برای کارساز واقع شدن، نیازمند پیش نیازهایی است که یکی از آنها وجود احزاب قدرتمند است.

entekhabat-majles5

 

 

شرق پرس: اکثر موافقان طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی بر این باورند که این طرح می تواند به ارتقای کیفیت قوه مقننه کمک کند و مسیر را برای ورود افراد شایسته تر به مجلس فراهم کند.

 

 

باید متذکر شد که اگر هدف نهایی کمک به رشد کیفی مجلس است، باید دلایل ضعف را شناسایی و آنها را برطرف کرد بنابراین سوال اصلی این است که چرا بعضا افراد ناکارآمد می توانند وارد مجلس شوند؟ و به چه دلایلی مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از قوای اصلی کشور بعضا کارآمدی لازم را ندارد؟ آیا مشکل اصلی مجلس و انتخابات عدم برگزاری آن در سطح استانی است؟ به نظر می رسد که صغرا و کبراهای مدافعان این طرح سنخیتی با یکدیگر ندارد.

 

 

برخی در دفاع می گویند که با اجرایی شدن این طرح احزاب نقش اصلی را در انتخابات بازی خواهند کرد و آن وقت این احزاب هستند که می توانند با ارائه برنامه ها به رقابت کیفی با یکدیگر بپردازند و در نتیجه افراد شایسته تر به نمایندگی انتخاب خواهند شد.

 

 

در حالی که برای همگان مسلم است که احزاب در کشور ما از آنچان جایگاه و قدرتی برخوردار نیستند که بتوانند در انتخابات مختلف نقش اول را بازی کنند.

 

 

از طرفی صرفا با استانی شدن انتخابات مجلس مشکلات احزاب برای نقش آفرینی حل نخواهد شد چون مشکل احزاب ربطی به استانی شدن انتخابات ندارد بنابراین باید توجه کرد که اگر این طرح بسیار هم مناسب باشد اما برای کارساز واقع شدن، نیازمند پیش نیازهایی است که یکی از آنها وجود احزاب قدرتمند است.

 

 

از طرفی انتخابات مجلس چه در سطح استانی و چه در سطح شهرستانی برگزار شود دارای مشکلاتی است که ربطی به طرح استانی شدن ندارد اما در مورد خود این طرح باید گفت که برای ترسیم مدلی برای توسعه دموکراسی در کشور باید مختصات اجتماعی و فرهنگی را در نظر گرفت. در حال حاضر تقسیمات سیاسی کشور به شکل دقیق بر اساس قومیت ها و فرهنگ ها صورت نگرفته است و هر استانی خرده فرهنگ ها و قومیت های مختلفی را در خود جای داده است. مثلا استان خوزستان که شامل قومیت های عرب، لر و قشقایی است یا بعضا در استانهای مختلف رقابتهایی بین شهرها وجود دارد.

 

 

در حالی که طرح استانی شدن انتخابات وجود این مسائل را نادیده گرفته است. بنابراین اجرایی شدن این طرح به اختلافات قومی در استانها دامن می زند و کشمکشی غیر سازنده را ایجاد می کند.

 

کشمکشی که در نبود فعالیت موثر احزاب، سطحی می ماند و نتیجه ای جز فرسایش منابع و امکانات ندارد.

 

 

همچنین اجرایی شدن این طرح در مسیر گردش نخبگان چالش ایجاد می کند چون باعث می شود که افراد مشهور و صاحب پایگاه های اجتماعی همه میدان را تصاحب کنند و جایی برای مانور افراد کمتر مشهور که ممکن است توانایی بیشتری داشته باشند، باقی نماند بنابراین طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی ویژگی های جامعه ایران را در نظر نگرفته است و به همین خاطر می توان آن را مسیری در جهت دور شدن از الگوی دموکراسی ایرانی تلقی کرد.

 

 

ابتکار در پایان می نویسد, بهتر است کارشناسان و اندیشمندان در نظر داشته باشند که اگر می خواهند برای ارتقای کیفیت مردم سالاری برنامه ای را طراحی کنند، لازم است ابتدا مختصات فرهنگی و اجتماعی کشور در نظر گرفته شود و بر اساس ویژگی های جامعه ایرانی، در جهت رفع مشکلات گام بردارند.