بعد از پیروزی انقلاب اسلامی انتخابات به صورت سراسری و توسط وزارت کشور ، برای انتخاب خبرگان رهبری هر ۸ سال یک بار، ریاست جمهوری هر ۴ سال یک بار ، مجلس شورای اسلامی هر ۴ سال یک بار و شورای شهر اسلامی هم هر ۴ سال یک بار برگزار می گردد.

چهار عامل محدوده انتخابی، انتخاب کنندگان ، انتخاب شوندگان و ابزار و عوامل اجرایی به عنوان چهار عامل تاثیر گذار در انتخابات بوده که هر یک در چارچوب قوانین و مقررات داری شرح و تفسیر مشخصی می باشد. فرهنگیان به عنوان پشتوانه واقعی نظام در تحولات  سیاسی، اجتماعی و فرهنگی  مربوط به انتخابات سهیم بوده و باعث برهم زدن بسیاری از تحلیل های سیاسی داخل و خارج منطقه خواهند بود.

حضور فرهنگیان در عرصه انتخابات در جهات مختلف دارای نمود و اثرات مختلفی است که سه موضوع تاثیر پذیرتر را با توجه به نزدیکی دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از باب یادآوری ارایه می نمایم.

۱- حضور فرهنگیان به عنوان مجریان انتخابات: در تمامی ادوار و انتخابات بعد از انقلاب فرهنگیان در صف اول عوامل اجرایی بوده و بر همگان آشکار است که مسئولان اجرایی کشور بدون حضور معلم و مدرسه قادر به برگزاری صحیح انتخابات نخواهند بود.

اما متاسفانه این نقش مهم در هیاهوی انتخابات گم شده و در پایان با توجه به اهمیت موضوع آنچه که توقع معلمان است حتی در قالب یک خسته نباشید ساده هم مورد غفلت قرار می گیرد.

۲- حضور فرهنگیان در قالب مشارکت سیاسی در جامعه: دز زمان انتخابات و هیاهوی رای گیری نقش معلمان در تعیین انتخاب اصلح بسیار مهم است. بسیاری از مردم عادی تعیین اصلح را مشروط به تایید قشر فرهنگی به عنوان گروه مرجع دانسته و انتخاب خود را به انتخاب فرد فرهنگی منوط می گرداند. اینجاست که اگر فرهنگیان جامعه ما دارای نگاه عمیق به مسایل جامعه بوده و با احزاب و استراتژی آنان آشنا باشند  می تواند بهترین فرد را انتغاب کرده و به دیگران  نیز معرفی کنند. این در حالیست که چند صباحی است بحث رای فروشی و نان به نرخ روز خوردن در بسیاری از شهرهای ماتبدیل به عادت شده است.

۳- حضور فرهنگیان به عنوان کاندیدای مجلس: در بسیاری از انتخابات بالاخص مجلس شورای اسلامی حضور فرهنگیان  به عنوان کاندیدا به وضوح دیده می شود. شاید در هر شهری بسیاری ازکاندیدای معرفی شده از قشر شریف معلم بوده و در نهایت شمار زیادی از نمایندگان مجلس نیز از دل این قشر خدوم  بر روی صندلی مجلس می نشینند.

این موضوع در جایگاه خود دارای پیامد های مثبت ومنفی است . چرا همکاران ما در مجلس با این تعداد نمی توانند باری از مشکلات فرهنگیان بردارند ؟

چه می شود که بعد از اخذ رای این دوستان همه چیز را فراموش می کنند ؟ 

جا دارد حالا که به کوران انتخابات مجلس نزدیک می شویم این  تذکر را به همکاران خود بدهیم که  گذشته خود را فراموش نکرده  و مشکلات این قشر فرهیخته  را پی گیری نمایند و فقط در حد شعار و وعده و وعید انتخاباتی نباشد.

 و سخن آخر با مسئولان خدوم  ملت ؛ نقش فرهنگیان در توسعه مشارکت سیاسی نقش بی بدیلی است ، آن را ارج دهید و در راه رسیدن به توسعه پایدار و ایجاد آرامش و امید و امنیت در جامعه با حضور فرهنگیان گام بردارید چرا که انسان در طول زندگی خود دو آموزنده دارد :

یکی روزگار و دیگری آموزگار اولی به بهای زندگی ات و دومی به بهای زندگی اش.