صورت دوم مورداک نه می‌توانست صحبت کند و نه چیزی بخورد اما در نهایت شگفتی می‌توانست بخندد یا گریه کند و مثل یک صورتک همیشه به پشت سر او چسیبده بود و او را همه جا همراهی می‌کرد